Kay(ıp)bedenler K/lan+-Dereasonable (VV)arp PresentsDeuss_Ex_Machina_280_--_Ancient History Of Nothingness Echoed Louder
21 Aralık 2009 Pazartesi gecesi "canlı" yayınlanmış programın parça dizinidir.
>>>>>Musique
Album Of The Week: King Midas Sound-Waiting For You (Hyperdub)
>1<-Tayfun Karatekin-İki Çift Laf (Melodi Plak)>>>>>Musique
Album Of The Week: King Midas Sound-Waiting For You (Hyperdub)
>2<-Brazzaville-Peach Tree (Doublemoon)
>3<-Brazzaville-Magura (Doublemoon)
>4<-Guts-I Want You Tonight (Pura Vida)
>5<-Guts-We Hope (Pura Vida)
>>>>>Myspace Keşifleri / Talents From Myspace<<<<<
>6<-GonjaSufi-Ancestors (Warp Records)
>7<-GonjaSufi-Candylane (Warp Records)
>8<-Shlohmo-Blankets (Error-Broadcast)
>9<-Shlohmo-Socks (Error-Broadcast)
>10<-King Midas Sound-Outer Space (Hyperdub)
>11<-King Midas Sound-Earth A Killya (Hyperdub)
>12<-Ikonika-Fish (Hyperdub)
>13<-Ikonika-Shara Michael (Hyperdub)
>14<-Omar Faruk Tekbilek-Omar’s Chocco (Kodomo Remix) (5 Points Records)
Ancient History Of Nothingness Echoed Louder (280) – Yazılmış Olanın Tahrip Edilmesi, Unutulur Kılınması, Unutturulmaya Çablanması, Belleği Tarumar Eden Hiçliklere Teslim Olduğumuzu Anlaşılır Kılıyor. Titreşimlerin Arasında O Bilmezden Gelinenler Yankılanıyor. Duyun Artık Sesimizi Der Gibi, Aynen Öyle (Yakılmış Tarihin Sayfalarından)
>>>>>Bildirgeç
Bir an hasıl olur kelimelerinizin yetkinliğine sığınarak belirginleştirmeye çalıştıklarınız yetersiz kalır, dimağınız boyunca sıra sıra dizilmiş olan harflerin yansıttıkları hep yarım, her daim noksan. Bir başlamak istersiniz en bilindiklerden sonunun nereye gideceğini bir türlü kestiremediğiniz için gerçeklerinizde boğulup, nefessiz kalırsınız. Bir yol bulduğunuzu sanırısınız en hakikatlisinden ve fakatlara gebe bırakılmış, amalarla yolu şaşırtılmış bir duvarla karşı karşıya kalırsınız en kirlenmiş güncelliğinizin dahilinden. Bir tını duyduğunuzu zannedersiniz, sanki seslenişinizin duyulduğunun, nihayetinde birilerinin de artık sizi fark ettiği çıkarsamasında oysa duyumsanan şey geçen hafta derinlemesine yanıt bulmaya çabaladığımız kakafoninin bir yüzeyidir. Olsa olsa bir aksi sedadır umduğunuzu bulduğunuzu sanarak kendi kendinizi avuttuğunuz. Bir teşebbüse, girişime dahil olursunuz ne ötekisi ne berikisi olmadan, belirli bir kimliğin alt-üst propagandasına iliştirilmeden, kimseciklerin yönlendirmelerinin değil artık zamanın, şartların gereği hakikatlerin konuşulur kılınacağını ümit ettiğiniz çıkarımlarınızı sunarsınız. Önerilerinizi diliniz döndüğünce çözümlemeye gayret gösterirsiniz fakat ortak makus talihimizden dolayı yine bir türlü açılamayan beyaz sayfanın deforme edildiğini ve onun üzerindeki tahsislerden okunamayacak hallerine göz atarken bulursunuz kendinizi. Dört dolanırsınız nasıl bu kadar körlemesine kalınıp, sağırlığın ve anlamazdan gelmelerin hala muktedir kılındığına şaşar kalırsınız. Yalanlarla dolu bir dünyada nasıl yaşadığınızı birkaç deneyimin ardından fark edersiniz.
Söze katkı yapmak için emek sarf edip didinseniz de katılacağınız kervan, gidebileceğiniz yol çoktan tanımlanmıştır. Bir tur kataloğu değil hakikatin can yakıcılığından payınıza düşenler özenle takdim edilir, sayfanın ışıltısının ve albenisinin altındaki ufak notları okumaya müsade edilmeksizin. Takdim edilip buyur edildiğiniz, davetli sayıldığınız bu aralıkta kısıtlı bütçenize uygun şekilde önce tenkitlerle taksitlere bağlanır, bakılır ki işin içinden çıkılmaz tehditlere başvurulup ucundan kıyısından elleşmemenizin sizin menfaatinize olacağının senetleri ortaya çıkartılır. Ne gerek vardır yaşanmışlığın üzerine bir an da olsa kafa yormaya, zihni meşgul edecek onca şey varken, nefsi köreltecek bu kadar çok seçenek sunulmuşken denilir, dört bir yanda dört bir yönde aynı raks-ı temaşaya katılımınız beklenir. Kasvetin görünür olduğu her ana bu durumu ilintileyebiliriz. Nasıl içinden çıkılmaz kıldırıldığımızı, hengamenin tam orta yerinde kalakaldığımızı imgeleştirebilmek mümkündür bu hallerin derinlerinde. Kelimelerin vurguları anlatılmak istenenin teferruatlı yorumlardan arındırılmış en safiyane hallerini barındırır. Mümkün olan anlatım için seçilmiş olanları nasıl dizebildiğimiz, bu yılgınlık ve öfke dolu hallere düşmeden, düze çıkabilmek için çıktığımız yollarda alıkonulmadan nasıl açmazlarımızı giderebileceğimiz gerçeğinin günyüzü bulmaktadır. Düz bir çizginin sağladıkları, sayfalar boyunca süren makalelerin derinleştirmeye çalıştıklarını daha hakikatli biçimde anlaşılır kılar. Anlatmak istediğinizi en tez yoldan takdim eder. Evet sadece başı ve sonu belirgin olan bir çizgi bunu sağlayabilir. Pek mahir olmaya gerek duyulmadan resmedilen çizginin içine eklenebilecekler ile beraber bu kısır döngüyü aşabilmek olasıdır. En azından teşebbüs etmeye değer.
Anlam katmaya çabaladığımız, anlamaya gayret gösterdiğimiz bize sadece bir yönünün anlatılır olduğu konularda bilmediklerimizi görünür kılmaya yardımcı bir bütünleştiricidir çizgiler. Çizimin düz hatlar boyunca sağladığı kapsamsallığı geliştirilebilir bakışımdan, anlatmak istediklerimizi ilintileyebileceğimiz birer eşik yaratmak hepimizin ellerindedir. Anlaşılmazdan gelinerek, idrak edilmeye çaba sarf edilmeden heba edilmiş zaman mevhumunun içerisinde belki itimamla beraber daha fazlasını ortaya çıkartılacaktır. Notların sağlama çekildiği, anlaşılır kılındığı her bir imleme ile aslolan duyarlılığımızın hangi kademelerde takılı kaldığını görünürlüğüdür. Kimlere müsammaha gösterdiğimizin, hangi seviyelere kadar kabulümüz olduğunun, neye ve kime karşı ne kadar adil davranabildiğimizi yansıtandır. Çizginin dahilinde siyah ve beyazı aynı bağlamda görebilmek, anlamlandırabilmek mümkündür. Neden sorusuna bariz bir şekilde yanıt bulmak istediğimizde hiç ummadığımız bir kaynakçalık vazifesini de gösterecektir. Bir ucunun açıkta bırakıldığı çizginin kapsayıcılığında pek çok farklı okuma gerçekleştirilebilir. Görmek istediklerimiz bazen can acıtıcı, can yakıcıdır. Anlamak zordur nasıl bu kadar hızla nasır tutmuş olduğu yüreklerimizin. Kondurmak yaralayıcıdır kendimiz için reva görmediklerimizi, ötekilerine söz konusu olduğunda nasıl da hızlıca işlevsellik kazandırıldığını fark ettiren bir çözümleyicilik ihtiva eder. Sertçe bir kayaya çarpmış gibi aynı eşikte nasıl boşa dört döndüğümüzü, bilmediğimiz pek çok şey olduğu için, en önemlisi soru sormadığımız için karaşınlık dolu puslu gecelerde rahatça yastığa kafamızı gömdüğümüzün en bariz yanıtlarını barındırmaktadır. Anlamlandırmak için değil sus payımızı almak için konvoya dahil olduğumuzu ve sesimizi çıkartmadığımız vakit nihai ödülümüzü alacağımızı bildiğimizden yapmış olduğumuz rutinlerimiz simgeleştirilir.
Çizgiler kısa veya uzun her kesintisinde bu makullerin silindiği, öteki yaratımının hangi sorunları beraberinde getirdiğine dair canalıcı örneklemeleri barındırır. Basitçe bir çizginin sınırlarında günü hissedebilmek, gündelikliğin içinde giderek yükselen ötekileştirmeleri anlamlandırabilmek olasıdır. Kaçmaya özellikle çalıştığımız veya kendimizi koruyor zannettiğimiz yanılgı hallerinin nasıl da birdenbire ortalıkta ve tam suretimizin karşısında dikiliverdiğine anlam katmak söz konusu olacaktır. Pek tabii ki, yadsımadan ama biz o kısımları geçmiştik kolaylıklarına düşmeden görmek isteyenler için aralıksız bir biçimde tek bir çizginin başı ve sonu arasında bütün bu okunabilirlik keşfedilebilir. Okumaların belirgin kademeleri içinde bulduklarımız kaybettiğimiz yıllarımızdır aslında farkına varacağımız üzere. Hicap yüklü gündelik koşturmaca çarkının dişlileri arasına kendimizi kaptırdığımız günden bu yana süregiden hesap sorulmamazlık sınırlarının fark ettirilmesidir burada bahsini açmaya çalıştığımız. Tüm eksikliklerin nasıl anlamazdan gelinerek daha derinleştirildiği, insanların nasıl daha fazla suspus kesilmeleri için yeni korkuların bina edildiğini anlaşılır kılır. Manidardır vurdukça tın tın ses veren boş teneke suretinde bulunanların herhangi bir kırmızı çizgiye yakınlaşma çabasında koyverdikleri vavelyalar ile dünyaları koruyor zannetmelerinin karşı konulmaz dehşetengizliği de anlam kazanır Çizgilerin rotası dahilinde bilmek esastır. Korkuların, tedirgin edici hallerin, birbirleriyle zincirleme bir döngü içerisinde yine yeni ve yeniden aynı sahnelemelerin karşısında hakikati bulabilmek ve bilmek için çabalanmayı gerektirir.
Kulağı düzünden tutmak dururken nasıl oluyorsa hala tersinden tutup kendimize eziyet etmekten bir an olsun imtina etmediğimizi, geri durmadığımızı nihayetinde çetrefilliği biraz da kendimizin sağladığının idrakına vardırır. Senenin 2009 olduğunu göz önünde bulundurduğumuzda daha neleri aşamadığımızı, hangi yanlış sunuların peşinde koşa durduğumuzu, makul olanın tanımına bir türlü yakınlaşma çabası içerisine giremediğimizi görmek düşündürücü olduğu kadar da sindirici bir hali sunmaktadır. Sindiricidir artık bir arpa boyu yol alamıyor olduğumuz gerçeğini görmek bütün bu durumlara neden olan sorun algılarında, çözümlemelerde yapılan hataların birbiri ardına ilintilenip koskocaman bir dağ oluşturduğunun farkına varamamaktır. Kendimize benzetemediğimizi nasıl yola ve hizaya çekeriz yanıtının peşisıra yaftalamaların ortaya çıkartılmasıdır birer ikişer bu sinik halleri yaşama dahil ettiren, çizginin bütün yapısını neredeyse tarumar eden. Konuşulacaktır diye tanımlar getirilen, yapılacaktır diye üzerinde uğraşılan, çözülecektir diye yeni umutlar bağlanılan nice hadisede çekincesiz bir dille ifade etmek gerekir ki, hayal kırıklıkları artık alışıldık bir sonuç olma yolunda ilerlemektedir. Her defasında bakınız biz yapmıştık ama önümüze engeller çıktının başka bir tezahürü ekranlarımızdan evlerimize ulaşmaktadır. Şair kimliğinin yanında provakatif söz bütünleştirme sanatında da mahir olan bir zatın, insanım diyeni düşüncelere daldıracak, hafsalanın neredeyse alamayacağı kadar abuklukta sicim gibi dizdiği kaskatı incilerinde bunu görebilmek mümkündür. Kendi inancının olduğu kadar diğer inançların da belirli kaideleri, doğruları olduğunu sıklıkla es geçmekte beis görmemiş bulabildiği hemen her fırsatta bir mezhebi, bir dini bu uğursuz çıkışlarına alet etmeyi kendine uygun bulmuş bir fikir önderinin! varlığında hangi sorunlar anlaşılır kılınır. Rotasından alınmış çizginin bir başka pervasız noktasını zapt etmiş olan yıllardır üzerine ne bir ilave ne bir aydınlatma gerçekleştirilmiş olan bir katliamın sorumlularından bir şahsiyeti canlı yayında neredeyse karşı tarafı siz hatalısınız sonucuna denk düşürmek için çabalanmalarda buluruz. Bir düz çizginin iki noktası arasında yaşamış halkların hangi kirli eller veya kimlikler tarafından aralarının açılıp, nifak tohumlarının yeşertilip iyice gerildikten sonra zembereğinden boşalırcasına insanların üzerlerine kin kusturulduğunun açık bir şekilde hesabının verilmesi gerekmektedir. Acizliğin, görmemezlikten gelmelerin ne biz insanım diyenleri, ne de yıllardır o acıyı yüreklerinde yaşamak zorunda bıraktırılmış Alevi yurttaşları bugün oldukları şartlardan daha makul bir seviyeye taşımayacağı aşikardır. Sorumluların artık bulunabilmesi, adaletin gerçekten tecelli edebilmesi için davanın yeniden görülmesi için çaba sarf edilmesi nasıl bir zorlayıcılık taşımakta olduğunu sizlerin engin takdirlerine bırakıyoruz.
Türkiye haritası üzerinde bir Amerikan televizyonunda yayınlanmış olan görüntülerin içeriğinde kullanılan tahrif edilmiş içeriğin hemen akabinde Dışişleri Bakanı için CHP Ardahan milletvekili Ensar Öğüt’ün demecinde belirttiği Dışişleri Bakanı sen ne işe yararsın? Senin soyadın Davutoğlu mu, Davutyan mı? Bilelim de. Davutyan’san sen Ermeni açılımı yapıyorsun. Adın ne, soyadın ne? Sen Türk müsün? Türkiye Dışişleri Bakanı mısın? suallerinin farzi bir ırkçılıktan çok daha fazlasına mana kattığını idrak edebilmek mümkündür. Ötekileştirmeler birbiri ardına meşreplerine uygun kılıflar bulurken hangi aralıkta nasıl bu eğri çizgiyi düzeltmeyi başaracağız? Nasıl elimizde kindarlıktan başkası kalmamış körlüğüne ısrarla biat ettirilmeye inat ve izansızlık ile devam ettirileceğiz? Haklarını arama yolunu tercih eden, uygulamalarda yer edinmiş düzensizliklere olabildiğince dikkat çekmeye, isteklerini duyurmaya çaba sarf eden Tekel işçilerinin mücadelelerine reva görülenler, yeniden bir fay kırığının daha ortaya çıkartılmasına, çizginin bir başka noktasından bir kere daha kırılması için olanak sağlamıştır. Hak verilmez hak mücadele karşılığında alınırdı ama bu kadar girift, bu kadar kin kusan ve bu kadar ağır zapturapt altına almaların görülmesinin neticesinde hangi sağduyu nerede ve nasıl tanzim edileceği iyice muamma pusunun içinde kalmıştır. Bu eğrelti hallerin çokluğuna yetişememe konusundaki dermansızlığımıza kederlendirken iyice köşeye sıkıştırılmış insanların yerinde bir dakikalığına da olsa kendimizi koyduğumuzda, düşündüğümüzde bu daraltımı, susturulmaları ve mağduriyeti daha rahat anlayacak fakatlara gerek kalmadan hakkın tesis edilmesine sıranın getirilmesi gerektiğini düşünmek mümkün olacaktır.
Adına açılım, demokratikleşme, milli birlik projesi gibi vesair namlarla beraber tanımlandırılmış olan sürecin dahilinde birbirlerinin peşisıra ortaya çıkartılan engeller, tam bir adım atılmasına teşebbüs edildiği zamanda cereyan eden istremezükçülük damarının karşılıklı olarak hissedilir kılınması barışın bir türlü işlevsellik kazandırılamamasını sağlıyor. Konuşmaktan çekinip, siyasi zeminden insanları uzaklaştırdıkça, ayrışımları derinleştirebilmek için elimize geçen her fırsat dizininde ötekisine uygun yaftalarımızı, yargılarımızı ve son tahlilde şiddeti yüceltme kültürüne destek çıkacak açıklamalar, uygulamalar karşısında sesimizi yükseltemediğimiz müddetçe Alevi, Ermeni, Kürt vd. gibi bu toprakları paylaştığımız, içiçe yaşadığımız insanlar ile sorunlarımızı aşmak bir ütopya olarak diri tutulmaya devam edecektir. Dökülen her damla kandan sağlanmış/acak rantın hesabının peşinde koşaduranların, kırgınlıkların istikrarının sağlanması için dört dönenlerin, ötekisi ötekisi diyebilmek için kenarda bekleyenlerin, ellerini ovuşturanların birini ötekisine kırdırmaktan uzakta artık barış tanımının yaşanılırlığını sağlayabileceğimiz bir çizgiyi türetebilmemiz gereklidir. Eğrelti hallere dönüştürülmüş, yolundan alıkonulmuş tüm çizgilerin birer birer yazgılarımız haline dönüştürülmemesi için şimdi harekete geçip iyice yok olmadan, iyice sağırlaşmadan tedbirlerimizi almaya başlayacak mıyız? Bir ortak noktayı bu seferinde, birbirlerinden ayrı görünen konuların tümünde sağlayabilecek miyiz? Mete Çubukçu’nun kaleminden Radikal 2’de yayınlanmış olan Gönül Bağları Koparsa! başlıklı öteki diyardan ses ve sözleri derlediği dikkatle okunası makalesini sizlerle sonsöz kabilinden paylaşıyoruz:
Söze katkı yapmak için emek sarf edip didinseniz de katılacağınız kervan, gidebileceğiniz yol çoktan tanımlanmıştır. Bir tur kataloğu değil hakikatin can yakıcılığından payınıza düşenler özenle takdim edilir, sayfanın ışıltısının ve albenisinin altındaki ufak notları okumaya müsade edilmeksizin. Takdim edilip buyur edildiğiniz, davetli sayıldığınız bu aralıkta kısıtlı bütçenize uygun şekilde önce tenkitlerle taksitlere bağlanır, bakılır ki işin içinden çıkılmaz tehditlere başvurulup ucundan kıyısından elleşmemenizin sizin menfaatinize olacağının senetleri ortaya çıkartılır. Ne gerek vardır yaşanmışlığın üzerine bir an da olsa kafa yormaya, zihni meşgul edecek onca şey varken, nefsi köreltecek bu kadar çok seçenek sunulmuşken denilir, dört bir yanda dört bir yönde aynı raks-ı temaşaya katılımınız beklenir. Kasvetin görünür olduğu her ana bu durumu ilintileyebiliriz. Nasıl içinden çıkılmaz kıldırıldığımızı, hengamenin tam orta yerinde kalakaldığımızı imgeleştirebilmek mümkündür bu hallerin derinlerinde. Kelimelerin vurguları anlatılmak istenenin teferruatlı yorumlardan arındırılmış en safiyane hallerini barındırır. Mümkün olan anlatım için seçilmiş olanları nasıl dizebildiğimiz, bu yılgınlık ve öfke dolu hallere düşmeden, düze çıkabilmek için çıktığımız yollarda alıkonulmadan nasıl açmazlarımızı giderebileceğimiz gerçeğinin günyüzü bulmaktadır. Düz bir çizginin sağladıkları, sayfalar boyunca süren makalelerin derinleştirmeye çalıştıklarını daha hakikatli biçimde anlaşılır kılar. Anlatmak istediğinizi en tez yoldan takdim eder. Evet sadece başı ve sonu belirgin olan bir çizgi bunu sağlayabilir. Pek mahir olmaya gerek duyulmadan resmedilen çizginin içine eklenebilecekler ile beraber bu kısır döngüyü aşabilmek olasıdır. En azından teşebbüs etmeye değer.
Anlam katmaya çabaladığımız, anlamaya gayret gösterdiğimiz bize sadece bir yönünün anlatılır olduğu konularda bilmediklerimizi görünür kılmaya yardımcı bir bütünleştiricidir çizgiler. Çizimin düz hatlar boyunca sağladığı kapsamsallığı geliştirilebilir bakışımdan, anlatmak istediklerimizi ilintileyebileceğimiz birer eşik yaratmak hepimizin ellerindedir. Anlaşılmazdan gelinerek, idrak edilmeye çaba sarf edilmeden heba edilmiş zaman mevhumunun içerisinde belki itimamla beraber daha fazlasını ortaya çıkartılacaktır. Notların sağlama çekildiği, anlaşılır kılındığı her bir imleme ile aslolan duyarlılığımızın hangi kademelerde takılı kaldığını görünürlüğüdür. Kimlere müsammaha gösterdiğimizin, hangi seviyelere kadar kabulümüz olduğunun, neye ve kime karşı ne kadar adil davranabildiğimizi yansıtandır. Çizginin dahilinde siyah ve beyazı aynı bağlamda görebilmek, anlamlandırabilmek mümkündür. Neden sorusuna bariz bir şekilde yanıt bulmak istediğimizde hiç ummadığımız bir kaynakçalık vazifesini de gösterecektir. Bir ucunun açıkta bırakıldığı çizginin kapsayıcılığında pek çok farklı okuma gerçekleştirilebilir. Görmek istediklerimiz bazen can acıtıcı, can yakıcıdır. Anlamak zordur nasıl bu kadar hızla nasır tutmuş olduğu yüreklerimizin. Kondurmak yaralayıcıdır kendimiz için reva görmediklerimizi, ötekilerine söz konusu olduğunda nasıl da hızlıca işlevsellik kazandırıldığını fark ettiren bir çözümleyicilik ihtiva eder. Sertçe bir kayaya çarpmış gibi aynı eşikte nasıl boşa dört döndüğümüzü, bilmediğimiz pek çok şey olduğu için, en önemlisi soru sormadığımız için karaşınlık dolu puslu gecelerde rahatça yastığa kafamızı gömdüğümüzün en bariz yanıtlarını barındırmaktadır. Anlamlandırmak için değil sus payımızı almak için konvoya dahil olduğumuzu ve sesimizi çıkartmadığımız vakit nihai ödülümüzü alacağımızı bildiğimizden yapmış olduğumuz rutinlerimiz simgeleştirilir.
Çizgiler kısa veya uzun her kesintisinde bu makullerin silindiği, öteki yaratımının hangi sorunları beraberinde getirdiğine dair canalıcı örneklemeleri barındırır. Basitçe bir çizginin sınırlarında günü hissedebilmek, gündelikliğin içinde giderek yükselen ötekileştirmeleri anlamlandırabilmek olasıdır. Kaçmaya özellikle çalıştığımız veya kendimizi koruyor zannettiğimiz yanılgı hallerinin nasıl da birdenbire ortalıkta ve tam suretimizin karşısında dikiliverdiğine anlam katmak söz konusu olacaktır. Pek tabii ki, yadsımadan ama biz o kısımları geçmiştik kolaylıklarına düşmeden görmek isteyenler için aralıksız bir biçimde tek bir çizginin başı ve sonu arasında bütün bu okunabilirlik keşfedilebilir. Okumaların belirgin kademeleri içinde bulduklarımız kaybettiğimiz yıllarımızdır aslında farkına varacağımız üzere. Hicap yüklü gündelik koşturmaca çarkının dişlileri arasına kendimizi kaptırdığımız günden bu yana süregiden hesap sorulmamazlık sınırlarının fark ettirilmesidir burada bahsini açmaya çalıştığımız. Tüm eksikliklerin nasıl anlamazdan gelinerek daha derinleştirildiği, insanların nasıl daha fazla suspus kesilmeleri için yeni korkuların bina edildiğini anlaşılır kılır. Manidardır vurdukça tın tın ses veren boş teneke suretinde bulunanların herhangi bir kırmızı çizgiye yakınlaşma çabasında koyverdikleri vavelyalar ile dünyaları koruyor zannetmelerinin karşı konulmaz dehşetengizliği de anlam kazanır Çizgilerin rotası dahilinde bilmek esastır. Korkuların, tedirgin edici hallerin, birbirleriyle zincirleme bir döngü içerisinde yine yeni ve yeniden aynı sahnelemelerin karşısında hakikati bulabilmek ve bilmek için çabalanmayı gerektirir.
Kulağı düzünden tutmak dururken nasıl oluyorsa hala tersinden tutup kendimize eziyet etmekten bir an olsun imtina etmediğimizi, geri durmadığımızı nihayetinde çetrefilliği biraz da kendimizin sağladığının idrakına vardırır. Senenin 2009 olduğunu göz önünde bulundurduğumuzda daha neleri aşamadığımızı, hangi yanlış sunuların peşinde koşa durduğumuzu, makul olanın tanımına bir türlü yakınlaşma çabası içerisine giremediğimizi görmek düşündürücü olduğu kadar da sindirici bir hali sunmaktadır. Sindiricidir artık bir arpa boyu yol alamıyor olduğumuz gerçeğini görmek bütün bu durumlara neden olan sorun algılarında, çözümlemelerde yapılan hataların birbiri ardına ilintilenip koskocaman bir dağ oluşturduğunun farkına varamamaktır. Kendimize benzetemediğimizi nasıl yola ve hizaya çekeriz yanıtının peşisıra yaftalamaların ortaya çıkartılmasıdır birer ikişer bu sinik halleri yaşama dahil ettiren, çizginin bütün yapısını neredeyse tarumar eden. Konuşulacaktır diye tanımlar getirilen, yapılacaktır diye üzerinde uğraşılan, çözülecektir diye yeni umutlar bağlanılan nice hadisede çekincesiz bir dille ifade etmek gerekir ki, hayal kırıklıkları artık alışıldık bir sonuç olma yolunda ilerlemektedir. Her defasında bakınız biz yapmıştık ama önümüze engeller çıktının başka bir tezahürü ekranlarımızdan evlerimize ulaşmaktadır. Şair kimliğinin yanında provakatif söz bütünleştirme sanatında da mahir olan bir zatın, insanım diyeni düşüncelere daldıracak, hafsalanın neredeyse alamayacağı kadar abuklukta sicim gibi dizdiği kaskatı incilerinde bunu görebilmek mümkündür. Kendi inancının olduğu kadar diğer inançların da belirli kaideleri, doğruları olduğunu sıklıkla es geçmekte beis görmemiş bulabildiği hemen her fırsatta bir mezhebi, bir dini bu uğursuz çıkışlarına alet etmeyi kendine uygun bulmuş bir fikir önderinin! varlığında hangi sorunlar anlaşılır kılınır. Rotasından alınmış çizginin bir başka pervasız noktasını zapt etmiş olan yıllardır üzerine ne bir ilave ne bir aydınlatma gerçekleştirilmiş olan bir katliamın sorumlularından bir şahsiyeti canlı yayında neredeyse karşı tarafı siz hatalısınız sonucuna denk düşürmek için çabalanmalarda buluruz. Bir düz çizginin iki noktası arasında yaşamış halkların hangi kirli eller veya kimlikler tarafından aralarının açılıp, nifak tohumlarının yeşertilip iyice gerildikten sonra zembereğinden boşalırcasına insanların üzerlerine kin kusturulduğunun açık bir şekilde hesabının verilmesi gerekmektedir. Acizliğin, görmemezlikten gelmelerin ne biz insanım diyenleri, ne de yıllardır o acıyı yüreklerinde yaşamak zorunda bıraktırılmış Alevi yurttaşları bugün oldukları şartlardan daha makul bir seviyeye taşımayacağı aşikardır. Sorumluların artık bulunabilmesi, adaletin gerçekten tecelli edebilmesi için davanın yeniden görülmesi için çaba sarf edilmesi nasıl bir zorlayıcılık taşımakta olduğunu sizlerin engin takdirlerine bırakıyoruz.
Türkiye haritası üzerinde bir Amerikan televizyonunda yayınlanmış olan görüntülerin içeriğinde kullanılan tahrif edilmiş içeriğin hemen akabinde Dışişleri Bakanı için CHP Ardahan milletvekili Ensar Öğüt’ün demecinde belirttiği Dışişleri Bakanı sen ne işe yararsın? Senin soyadın Davutoğlu mu, Davutyan mı? Bilelim de. Davutyan’san sen Ermeni açılımı yapıyorsun. Adın ne, soyadın ne? Sen Türk müsün? Türkiye Dışişleri Bakanı mısın? suallerinin farzi bir ırkçılıktan çok daha fazlasına mana kattığını idrak edebilmek mümkündür. Ötekileştirmeler birbiri ardına meşreplerine uygun kılıflar bulurken hangi aralıkta nasıl bu eğri çizgiyi düzeltmeyi başaracağız? Nasıl elimizde kindarlıktan başkası kalmamış körlüğüne ısrarla biat ettirilmeye inat ve izansızlık ile devam ettirileceğiz? Haklarını arama yolunu tercih eden, uygulamalarda yer edinmiş düzensizliklere olabildiğince dikkat çekmeye, isteklerini duyurmaya çaba sarf eden Tekel işçilerinin mücadelelerine reva görülenler, yeniden bir fay kırığının daha ortaya çıkartılmasına, çizginin bir başka noktasından bir kere daha kırılması için olanak sağlamıştır. Hak verilmez hak mücadele karşılığında alınırdı ama bu kadar girift, bu kadar kin kusan ve bu kadar ağır zapturapt altına almaların görülmesinin neticesinde hangi sağduyu nerede ve nasıl tanzim edileceği iyice muamma pusunun içinde kalmıştır. Bu eğrelti hallerin çokluğuna yetişememe konusundaki dermansızlığımıza kederlendirken iyice köşeye sıkıştırılmış insanların yerinde bir dakikalığına da olsa kendimizi koyduğumuzda, düşündüğümüzde bu daraltımı, susturulmaları ve mağduriyeti daha rahat anlayacak fakatlara gerek kalmadan hakkın tesis edilmesine sıranın getirilmesi gerektiğini düşünmek mümkün olacaktır.
Adına açılım, demokratikleşme, milli birlik projesi gibi vesair namlarla beraber tanımlandırılmış olan sürecin dahilinde birbirlerinin peşisıra ortaya çıkartılan engeller, tam bir adım atılmasına teşebbüs edildiği zamanda cereyan eden istremezükçülük damarının karşılıklı olarak hissedilir kılınması barışın bir türlü işlevsellik kazandırılamamasını sağlıyor. Konuşmaktan çekinip, siyasi zeminden insanları uzaklaştırdıkça, ayrışımları derinleştirebilmek için elimize geçen her fırsat dizininde ötekisine uygun yaftalarımızı, yargılarımızı ve son tahlilde şiddeti yüceltme kültürüne destek çıkacak açıklamalar, uygulamalar karşısında sesimizi yükseltemediğimiz müddetçe Alevi, Ermeni, Kürt vd. gibi bu toprakları paylaştığımız, içiçe yaşadığımız insanlar ile sorunlarımızı aşmak bir ütopya olarak diri tutulmaya devam edecektir. Dökülen her damla kandan sağlanmış/acak rantın hesabının peşinde koşaduranların, kırgınlıkların istikrarının sağlanması için dört dönenlerin, ötekisi ötekisi diyebilmek için kenarda bekleyenlerin, ellerini ovuşturanların birini ötekisine kırdırmaktan uzakta artık barış tanımının yaşanılırlığını sağlayabileceğimiz bir çizgiyi türetebilmemiz gereklidir. Eğrelti hallere dönüştürülmüş, yolundan alıkonulmuş tüm çizgilerin birer birer yazgılarımız haline dönüştürülmemesi için şimdi harekete geçip iyice yok olmadan, iyice sağırlaşmadan tedbirlerimizi almaya başlayacak mıyız? Bir ortak noktayı bu seferinde, birbirlerinden ayrı görünen konuların tümünde sağlayabilecek miyiz? Mete Çubukçu’nun kaleminden Radikal 2’de yayınlanmış olan Gönül Bağları Koparsa! başlıklı öteki diyardan ses ve sözleri derlediği dikkatle okunası makalesini sizlerle sonsöz kabilinden paylaşıyoruz:
DTP tabelası indirilmiş, altında sadece Diyarbakır İl Başkanlığı ibaresi kalmış. Tabelanın üzerindeki çiviler ertesi gün asılacak Barış ve Demokrasi Partisi tabelası için hazır tutuluyor. 1990’dan bu yana sekiz partinin Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılması ya da partililer tarafından feshedilmesinin Kürtlerde geliştirdiği bir tür pratik bu. Sekiz partinin de hikâyesi benzer: Tabela indiriliyor, yenisi takılıyor, çizgi devam ediyor. Ancak, yıllar içinde tecrübe kazanan, siyasetin kurallarını öğrenen, demokrasinin işleyişini kavrayan Kürt siyasiler, tabelalar gibi kolay geri dönemiyor. Her kapanan parti ve yasaklanan siyasetçi, demokrasi tecrübesini, siyasetin kurallarının yerleşmesini geciktiriyor. Bu yüzden DTP’nin kapatılması kadar, vekillerin parlamentodan çekilmesi, Türkiye kadar Kürt siyasetinin demokratikleşmesini bir kez daha sekteye uğratacak.Diyarbakır’ın 90 kuşağı
Diyarbakır’ın Kayapınar beldesinde Kürt edebiyatının önde gelen isimlerinden Cigerxwin (Ciğerhun) adına açılan kültür ve sanat merkezinin alt katındaki karar toplantısı, saatlerce sürüyor. Eski DTP’liler parlamentodan çekilip çekilmemeyi tartışıyor. Sokaktan geçenlerin “Bizi istemiyorlarsa biz de Ankara’da olmayız”, “DTP’yi kapatabilirler ama PKK’yı nasıl kapatacaklar” cümleleri ile özetlenebilecek dışlanmışlık hissi, Ankara’ya yönelik hayal kırıklığını ortaya koyuyor. Sokakta da benzer tartışmalar var. Bu hayal kırıklığı sadece sözlerle sınırlı kalmıyor. Sokaklarda, özellikle 1990 kuşağı olarak adlandırılan gençlerdeki yansımasını tespit etmek güç değil. 10-15 yıl önce köylerinden kovulanların, metropollerin kenar mahallelerinde her türlü yoksulluk ve yoksunluk içinde büyüyen çocukları için TRT 6, Kürt Enstitüsü gibi “kozmetik” girişimler bir anlam ifade etmezken, “dağ yolu” hâlâ akıllarının bir köşesinde duruyor. Bu kitleyi değil DTP, PKK’nın bile kontrol edememesi, yükselen dalga konusunda ipuçları veriyor. Diyarbakır’ın önde gelen kanaat önderlerinden birinin cümleleriyle bu dalga çok tehlikeli bulunuyor. “Eskiden PKK dağlardaydı bugünse silahları olmasa da şehirdeler” diyor. Şehirdekiler ise işte bu 90 kuşağı gençler. 10-15 yıl önce dağlarda kanlı çatışmaların yaşandığı dönemlerde rastlanmayacak derece farklı bir bakış, bir öfke okunuyor gözlerinden. “Biz” ve “siz” sözcükleri daha çok telaffuz ediliyor sohbetlerde. Medyanın hep “yanlı”, “Kürtlere önyargılı” yayınlarından şikayetçiler. Ne söyleseniz kâr etmeyebiliyor. Kürt aydınları bu yüzden Kürt açılımının daha somut, daha net, daha hızlı devam etmesinin aciliyetini dile getiriyor. Çünkü gönül bağlarının bir kez kopması halinde onarmanın ne kadar zor olduğunu onlar da biliyor.
10 yıl önce
Bölgede bir süredir havanın değiştiği belli: Açılım süreci ile başlayan umut ışığıyla DTP’nin kapatılmasıyla başlayan umutsuzluk arasında gidip geliyor birçok kişi. Bu ruh halini Batı’dan bakarak anlamak zor. Hele Kürt meselesini, DTP’nin kapatılmasını “aman canım daha ne istiyorlar” yaklaşımıyla bakanların anlaması daha da zor. Ama bir şeyler uçup gidiyor gibi. DTP’li vekiller de parlamento zemininden çekilerek sanki kendilerini dışarıya kapatıyor; sanki kendilerini Türkiye’deki geniş kesimlere anlatmaktan vazgeçiyor. Oysa bölgeye olduğu kadar Türkiye’nin diğer yakasına seslenmek zorunluluğu var. Çok değil 10 yıl önce sokaklardaki Batı algısı ile bugünkü durum arasında tehlikeli bir hal alan zihinsel kopuşun izlerine rastlamak mümkün. Çanakkale Bigadiç ya da İstanbul Tarlabaşı’nda olanların “Doğu illerinde Türklere karşı yaşanması halinde ne olacağını soruyor” Diyarbakırlı Kürt bir vatandaş. Bu soruyu sormak 10 yıl önce akla gelmezdi. Öteki yakadaki her türlü Kürt karşıtı gösteri bölgede geç milliyetçiliğin tohumlarını ekmekten başka bir işe yaramıyor.
Meclis’te kalmak
DTP milletvekillerini taşıyan parti otobüsü havaalanından il merkezine doğru zorlukla yol alırken bir yandan zafer işareti yapan, diğer yandan polise taş atan çocukları, gençleri, kalabalıkları, Diyarbakır’daki gibi kontrol altına almanın giderek zorlaştığı anlaşılıyor. Özellikle yeni kuşak gençler, onlarca farklı nedenden dolayı daha şiddet yüklü. Zaten onlara da altyapıyı hazırlayanlar var: DTP’nin kapatılması da nedenlerden sadece birisi. Çünkü Selahattin Demirtaş’ın ifadesi ile artık “cin şişeden çıktı”. Kürt sorununun çözümünde geri dönüş mümkün değil. Üstelik talepler öyle TRT Şeş’le, Kürt Ensitüsü ile sınırlanacak gibi değil. DTP’liler akşam saatlerinde kararlarını açıkladıktan sonra milletvekilleri kültür merkezinin giriş katında soruları yanıtlıyor. Bir kısmının yüzlerinde şaşkınlık var. Bir kısmı üzgün. Yeni dönemde kendilerini nelerin beklediklerini bilmiyorlar. Ama bildiğimiz en az dört-beş milletvekilinin parlamentoda kalıp siyaset yapmaları gerektiğinin savunulduğu. “Meclis’te kalmamız gerekirdi ama çoğunluk kararına uyduk” diyor bir DTP’li milletvekili, karara saygı duyarak ama çok da içine sindiremeyerek.
Medya
Kapatma kararı ile birlikte Diyarbakır sokaklarındaki kızgınlığa, gösterilerde sadece çocuklara zoomlanan kameralara, TV’lerde hemen her gün yapılan yorumlara gösterilen tepki ekleniyor. Bölgeye gelerek onlarca konu, sorun arasında sadece ve sadece çocukları görüntülemeyi kendilerine görev edinen ya da yöneticilerinden bu talimatı alan habercilerle, bölgede olan bitenin ruhunu yakalamak, bu ruhu Türkiye’nin diğer yakasına anlatmak, yansıtmak mümkün olmadığı gibi, haberciliğin hâlâ 15 yıl öncesinden bir adım öteye gidemediğini de gösteriyor. Belki de tüm bu yaklaşım kötü bir niyetin göstergesi. Güneydoğu’da siyasetin nabzı hep farklı atmıştır. Orada tartışılan konularla İstanbul merkezli medyanın gündeminin makası giderek açılıyor.
Hukukta çifte standart
Kürt açılımı sürecinde bölgedeki algılamayı ve muhtemel bir şiddet dalgasını önlemek için acil somut adımlar gerekiyor. İnsanların güveneceği bir hukuk sistemine ihtiyacı var. İlk iş olarak hukuktaki çifte standardı önlemek gerekiyor. “Taş atan çocuklara 15 yıl verip Dolapdere’de göstericilere silah çekenleri serbest bıraktığınız zaman insanların ne düşündüğünü tahmin edebilirsiniz ve böyle bir hukuk sistemini de kimseye anlatamazsınız” diyor Baro Başkanı Emin Aktar. Aktar da eski DTP’lilerin Meclis’te kalmalarından yana. Ticaret Odası eski başkanı Mehmet Kaya da “Bu karar DTP’ye değil Kürtlere yönelik olarak algılanmıştır. Doğru ya da yanlış, algılama böyle. Bu istenmiyoruz hissi gençlerden yaşlılara kadar herkese hakim” diyor.
Kendini anlatamamak
Peki ya DTP’nin hatası? Eski Grup Başkan vekili Selahattin Demirtaş’a göre sorun kendilerini Türkiye’ye iyi anlatamamaları. Kürtlerin taleplerini, ne istediklerini anlatmak için daha çok çalışmaları gerektiğini söylüyor.
Ancak, DTP çizgisindeki Kürt siyaseti yeni parti ile pek değişecek gibi görünmüyor. Şu istifayı düşünen 19 milletvekilinden yarısını muhtemelen 2011’deki aday listelerinde görmeyeceğiz. Bu da Kürt siyasetinin nasıl yönlendirildiğinin bir kanıtı. Türkiye, Kürtler için bir parti mezarlığı haline geldiyse, DTP çizgisindeki partiler de siyasette tecrübe kazanan, dersler çıkaran siyasetçilerin mezarlığı gibi. Sinn Fein ve Batasuna da böyle mi acaba? Bu durumda Kürt siyasiler hata yapmamayı ya da yapılan hataları yönetebilmeyi nasıl becerecekler? Dost meclislerinde konuşulan bu konuları Kürtlerin daha yüksek sesle dile getirmelerinin zamanı gelmiş gibi görünüyor.
PKK daha da güçlendi
21 milletvekilinin istifa kararıyla Diyarbakır’daki sokak olayları bıçakla kesilmiş gibi sona eriyor. Bu süreçte iki tarafın şiddet yanlılarının kazandığı kesin. Özellikle PKK’nın yeniden süreci kendi lehine çevirmesi, inisiyatifi ele alması, DTP’nin sahneden çekilmesinin ardından daha da boşalan alanı doldurması, demokratik açılım sürecinde muhatabın kimin olabileceğini gösterme açısından önemli. PKK’nın hiç olmadığı kadar güçlü olduğunu söyleyenlerin sayısı az değil. Ancak Reşadiye saldırısı, DTP’nin kapatılması, milletvekillerinin istifa kararının aynı zamana denk gelmesi tesadüf gibi görünse de, hepsi biraraya gelince PKK ve devletin görünmeyen elinin, demokratik açılım sürecinin frenine birlikte basmış olabileceğini düşündürüyor. PKK, bu süreçte istediği mesajı yollamış durumda. Hoş, bölgede sadece DTP’liler değil farklı kesimlerden Kürtler, Öcalan kaale alınmadan bu sürecin sağlıklı işlemeyeceği kanaatinde. Zaten sokaktaki bir vatandaşın “DTP’yi kapattılar peki PKK’yı kapatabilecekler mi” sözleri de durumu özetlemek için yetiyor. Herkes silahların susmasından söz ederken kimse PKK’nın hemen silah bırakması gerektiğini vurgulamıyor. Her şeye rağmen Kürtlerin bu süreçten geriye dönmeyeceği ama AKP’nin sunduğu çerçeve ile yetinmeyeceği belirtiliyor. AKP için bunun en acil test alanı, 2011 öncesi siyasi partiler kanunundaki değişiklik ve yüzde 10’luk barajın indirilmesi. Diyarbakır’da ilk anda duygusallık ağır basıp vekillerin istifa kararı destek bulurken akl-ıselim her şeye rağmen parlamentoda devam diyor. Çünkü Kürtler, partileri parlamentoda olmadan açılımın yürüyeceğini düşünmüyor.
Bir alemdir ki şu dünya ne yazılmış metinler tam manasıyla hatmedilir, ne niyetler katakullisiz belli edilir. Ne bir konuda uzlaşılır ne sorunlar çözüme kavuşturulur. Varsa yoksa o griliğin yüceltildiği, nefeslerin lafazanlıkla tüketildiği yerkürede sunileşen yaşamımızın devamlılığı ön planda tutulur. Nefessiz, bilinçsiz us ile dilin birbirlerini bir türlü bulamadığı, zihnin teferruatlarla doldurulduğu bir görüngü hasıl olur. Kesifleşmiş kokular dört bir yanımızı sarmışken, birbirlerine demediklerini bırakmayan insanların ortalığı daha fazla politize ederek, üzerinden rant sağlamaya, daha fazla ayrışıma zemin oluşturmak için doksandokuz doğurdukları bir eşikte neleri kaybettiğimizi bulmak olasıdır. Yoksun tutulmaya devam ettiğimiz müddetçe kendimizi doğru olandan, kötümserliğin giderek münasip porsiyonlarda tüketimimiz için arz edildiği günleri yaşamak mecburiyetine dahil olduğumuzu layıkıyla açıklayacaktır. Anlayış ve izanın zerresi okunmazken, kin ve öfkenin akil düşünceden sayılarak muktedir olduğu, yanılgı hali sarmalar iken dört bir yanımızı. Daha dünümüz hakkında net konuşamazken geleceğimiz için bu kadar aceleci bir biçimde kararlar almak, yeniden yol ayrımlarında seçimler yapmaya heveskarlığımız ise düşündürücüdür. Kendimizi kendimizden saklı tutmaya, bilinenleri bilinmedik ilan etmeye çaba sarf ettikçe, dile gelenleri yutmaya, akla düşenleri yaftalamaya devam ettiğimiz müddetçe sanırız pek çok kere daha o filmin parçası olmaya devam edeceğiz. Bir tekrar sahnesinden diğerine uzanan bir döngünün dahilinde hesap sorulamazlığı, öfke nöbetlerinin nasıl oluyorsa oluyor yeni makul olarak ısıtılıp tekrardan yememiz gereken bir acı reçete haline dönüştürülmesi bu aralıkta irdelenebilir. Mümkünatlar ve imkanların çoğaltımı, teknolojik gelişim ve bilgiye erişimde bu kadar ilerisine ulaşmışken hala aynı kederden tükenmek evla mıdır? Yıkmak, yıkmak ve sadece yıkmak üzerine kurulu bir düşünce tüketiminin akışı, itham etmek, ötekileştirmek veyahutta sindirmek haline indirgenebilecek bir makulleştirme düzeneğinin varlığını hangi zaman aralığında sorgulamaya başlayacağız? Nedenleri aramaya çaba sarf etmeksizin ne kadar gri olursa, ne kadar pusun içinde damıtılmışa ve belirsizliklere örülmüş ise o kadar makbulümüzdür yargısına uyulması mı gerekiyor? Düşünceler birbirleriyle bağlantılı şekil ve hüzmelerde kaynağından alınarak yeniden yorumlandırılır. Notanın sağladıklarıyla beraber ya da bir satırlık fikrin havanında bu işleyiş gerçekleştir. Anlaşılır kılınabilecek, detay katılacak öğeler eklemlenir. Bizim bu sayfalar aracılığıyla sizlerle paylaşmaya çalıştığımız müzikal izleklerde de bu damıtımı ortaya çıkartacak tınıları birbirlerine ilintilemeye çalışıyoruz. Sözün kafi olmadığı anlarda müziğin sağladıklarından, kulaklarımıza sunduklarından yeni yorumlar aramaya gayret ediyoruz. Bir anlam kazandırma çabası olarak değerlendirilmesini salık verdiğimiz hayat-müzik bağlantısı dahilindeki arayışımız Deuss Ex Machina’nın 280. bölümünde de devam etti. Bağsız ve bağlantısız kendi sözleri, müzikal iklimlerini yaratmak konusunda çaba harcayan bağımsız müzisyenlerin işleri bu yapının temel öğelerinden birisi olarak yıllardır disturumuzu oluşturmaktadır. Yoksa iki-üç adet indie sanatçının / grubun isimlerini öğrendiklerini varsayarak, bütün günü birbirlerinin benzeri kaşif sitelerden, kendi kıt zevklerini tatmin edecek teneke tınılarla case’lerini donatarak, sağda solda buldukları her fırsatta sözümona “bağımsız sanatçı kaşiflerinden” olmadı Deuss Ex Machina. Kimilerinin dillerine pelesenk olan kanaat önderliğinin zamanla yapılandırılabilecek bir olgu olduğunun bilinciyle müziğe dair cümlelerimizi sizlerle beraber öğrenip pekiştirme yolunu tercih ettik. Pazartesi akşamı Dinamo FM’den canlı olarak sunduğumuz Deuss Ex Machina’da da ilk kısımda ilettiğimiz çıkarsamalardan yola çıkarak bir saatlik dinlenceliği ortaya çıkarttık. Sesler yeni rotaların izlerini, yeni rotalar da farklı müzikal dimağları okuyabilmemize bir kere daha vesile oldu. 1990’dan günümüze gerek solo, gerekse de üyesi olarak yer aldığı gruplar dahilinde modern alternatif müziğin sınırlarına dair yetkin önermeler gerçekleştirmiş, deyim uygunsa on parmağında on marifet prodüktörlerden birisi olmuş Kevin Martin’i son projesi olan King Midas Sound’un Hyperdub çıkışlı debut albümü “Waiting For You”nun rehberliğinde sizlerin beğenisine sunuyoruz.
Endüstriyel ses kuşakları arasında birbirlerine ilintilediklerinin rotasında yeni keşifler gerçekleştiren Kevin Martin’in The Bug projesi ilk elden bu yeni önermelere çatılık görevi üstlenen bir yapılar dizinini oluşturur. Melodik kurgulamalar, damıtılan endüstriyel seslerin önceki kayıtlara ve projeler göz önünde bulundurulduğunda daha elektronik seslere yakın durduğu, bahsini açtığımız türlerin yanısıra dub, dubtronica ve Basic Channel gibi ekol dubtechno mihmandarlarının müziklerinin de bu yapının içerisinde görünür kılındığı, bir çeşit deneysellik bütünü ortaya çıkartılır. Alex Buess (Klarnet), David Cochrane (Bas Gitar), Simon Hopkins (Gitar) gibi ortak projelerde çalıştığı isimler ve Andre Gurov aka DJ Vadim’in (Sampler) katkılarıyla gerçekleştirilen Tapping The Conversation albümü 1997 yılında WordSound etiketinden yayınlanır. 1974 tarihli Francis Ford Coppola’nın The Conversation filmine ithaf edilmiş alternatif film müziği çalışması olduğunu kaydın ilk elden belirtmeliyiz. Filmin katışıksız süslenmemiş geriliminden temellendirilerek yola çıkılan, ilintilenen her bir sesle beraber filmi daha seyretmeden de belirli başlı fikirlerin canlandırılabileceği bir dinlencelik şöleni karşımıza çıkartılır. Kaydın açılışında yer edinen pedallarla oluşturulan drone elektronik döngülerin aksettirildiği Harry’s Theme parçası yer alır. Endüstriyel kurgunun nispeten Techno Animal kayıtlarında kimi zaman karşımıza çıkmış olan aksak hip-hop ritmlerinin düşük tempoda seyrüsefer eylediği Invasion Of Privacy ve Countdown To Elimination parçaları gibi yorumlar Kevin Martin’in King Midas Sound’a uzanan müzikal değişim ve dönüşümlerinin temellendirilebileceği ilk önemli eşiği tanımlandırır. Kontrollü ses karaşınlığı yer yer deneysel caz sınırlarında dolaşıma çıkartılmış olan ara partisyonlarla beraber elektornik müziğin de pekala emek isteyen, sadece makinelere bağımlı olmayan bir müzikal form olduğu bileşenini bir kere daha hatırlatır. Coppola’nın filminde uygulamış olduğu gerilim unsurunun son derece rafine bir biçimde albüm boyunca filmden tek bir ses örneği alınmadan gerçekleştirilmiş olması dahi kaydın nevi şahsına münhasırlığını belgelemeye yeterli gelecektir diye düşünmekteyiz. Fake Auto Crash’i bu minvalde değerlendirebileceğimiz ilk örnek olarak iliştirmeliyiz. Burial’ın seneler sonra deneyeceği estetize edilmiş alan-saha kayıtlarının ses dehlizlerinde yankılanan bir dubstep ağıdı Seduction & Betrayal, endüstriyel akustiğin pik noktası Nightmare Messenger ile kaydın final parçası olan 24 Hour Surveillance’a ulaşırız. Dubtechno’nun hip-hop tabanında canlandırıldığı enstrümantal yapı albümün en başından bu yana istikrarlı bir biçimde sürdüregeldiği belgeleyici ses dokusunu mahir bir biçimde kulaklara ulaştıran bir yapı olarak döngüyü tamamlanır. Richard D. James ve Grant Wilson-Claridge’in temellendirdikleri braindance’den, akıllı dans müziğine, breakcore’dan, techno ve ötesine ulaşan bir ses yayınlayıcısı olan Rephlex Records’dan 2003’de yayınlanan Pressure albümü, Kevin Martin’in müzikal çözümlemelerinin Dub / Reggae Soundsystemlere ve Dancehall’a entegre olduğu bir aynalamayı dinleyicilere ulaştırmaya aracı olmuş bir kayıttır.
Endüstriyel yapıların ara kesitlerde kendini gösterdiği, uzun soluklu pekçok farklı projeden sonra Kevin Martin’in zihninin bir köşesini meşgul eden kudretli baslar ile donatılmış dancehall müziğine dair önermelerinin yer aldığı, dinlencelik açısından da önceki düzeneklerden daha rahatça adapte olunabilecek nitelikte bir albüm olur Pressure. Düzeneğin kolaylıkla ana akımca popülerleştirdiği, başı sonu ayrı havalardan müteşekkil parodilerden apayrı olduğunu Daddy Freddy’nin vokalleriyle desteklenmiş olan Politicans And Paedophiles parçasıyla albümün henüz başında keşfederiz. Sert nağmeler, elektronik döngüler, aksak ritmler ve reggae müziğinin bu en deneyimlenmesi keyifli ancak nitelikli yorumların sık çıkmadığı türünde farklı soluğun Kevin Martin tarafından getirildiğini ilave etmeliyiz. King Midas Sound projesinin de sacayaklarından birisi olan şair Roger Robinson’ın okumasından güncelliğe dair çıkarsamalarını işitebileceğiniz Executor, Rhythm & Sound’un daimi vokali olan yaşayan efsaneler arasında rahatlıkla anabileceğimiz müziğe ruh veren vokallerden Paul St. Hilaire’in yorumladığı Live & Learn güzellemesi gibi hemen hemen aynı bas vuruşlarına haiz olan bir ses eriminde nasıl alternatifin yansıtılabileceğine dair yetkin bir önerme kulaklara ulaşır. Dubstep’in henüz tanımının yapıldığı günlere denk gelen, eleştirel kimliğin nihai biçimde müziğin yapısı üzerinde etkileriyle daha da hakkaniyetli bir kulvarı imleyen albümün de doruk noktalarından birisi olan Thief Of Dreams gibi kurgular ses yelpazesinde adım atılmadık nokta bırakmayan bir sanatçının daha keşfedilecek nice şey olduğunu hissettiren bir vurgusunu ortaya çıkartır. Kevin Martin sesler arasında bağlantıladığı kurgu biçemleri ile modern yaşamın rutine bağlanmış hallerine dair yetkin vokallerle bu içeriği daha doyurucu bir dinlencelik haline dönüştürür. Braindance ses eriminden alıntılanmış yüksek dub baslarıyla terbiye edilmiş dans kurgusu Night Steppa, ritmik gürültü kavislerinin endüstriyellikle buluşturulduğu Wayne Lonesome vokalli Fuck Y-Self, John Bolloten aka The Rootsman ile ortaklaşa gerçekleştirilmiş Razor X Productions projesinden tadımlık Killer parçası gibi değişik odaklarda dub / reggae soundsystem ile bağlantılanabilecek deneysel yaklaşımların sergilendiği kurgular Pressur boyunca dinleyicilerin kulaklarına sunulur. Kaydın kapanış parçası olan Living Dub, ambient tonlarının hakim kılındığı egzantrik bir gece düşü ile Pressure albümü tamamlanır.
Temmuz 2008’de Ninja Tune etiketinden yayınlanmış olan London Zoo, özet kabilinden yukarıda kısaca detaylandırmaya çalıştığımız müzikal izleklerin beslenerek giderek daha dans pisti çevresinin yoklandığı bir dinlenceliği bütünleştirir. Endüstriyel, techno, dub, reggae, dancehall ve en son olarak da bu bütünleştirmeye dahil edilen grime ve dubstep türlerinin birbirleriyle ilitilendikleri örnekleri ihtiva eden bir ses kapsayıcılığı işlenir. Güney Londra merkezli reggae’nin alt türü olarak tanımlandırılabilecek Lovers Rock disiplininden (aynı zamanda da günümüze de süren kollektifin adı), Tippa Irie’nin vokalleriyle kimliğini bulmuş olan dancehall Angry ile kaydın açılışı gerçekleştirilir. Kıvamı ve dozu kararında tutulmuş bir eğlencelik albüm boyunca duyulacak sürprizlerden sadece birisini oluşturur. UK Garage / Grime ekibi Roll Depp’den Killa P.’nin Flowdan ile albümün en yüksek noktalarından birisini henüz üçüncü parçada sağladıkları 2008’in başlıbaşına underground fenomenlerinden birisi olmuş Skeng tutturulan kökler ile şimdinin müziğini tanımlandırma çabasında önemli bir eşiğin aşılmasını ilintiler. Yeni nesil elektronik sesler konusunda kulağına güvendiğimiz birkaç eleştirmenden birisi olan Mary Anne Hobbs’un takdis ettiği Skeng başlıbaşına bir “dubstep vs. rhyme” karşılaşmasının nasıl olabileceği konusunda yetkin bir önerme olur. Keza Warrior Queen’in politik sözleri deyim uygunsa takır takır saydırdığı ensdüstriyel grime Insane, Steve Goodman aka Kode9’ın Memories Of The Future uzun çaları boyunca gösterdiği performansla hatırlayabileceğiniz The Spaceape’in mikrofon başında olduğu dubstep Fuckaz, albümün genelinde duyumsanan dub çıkışının bariz bir biçimde techno ile buluşturulduğu enstrümantal Freak Freak, etkisinden uzunca bir süre çıkamayacağınız Poison Dart gibi özgün denemelerle beraber London Zoo’nun finaline ulaşırız. İngiltere dans müziğinin itinayla dinlenesi alternatif güzergahlarında dolaşmakta olan kaydın son parçası olan Judgement’da da yetkin ses çözümlemelerinin bir başka evresi ortaya çıkartılır Kevin Martin tarafından. Tek bir yön veyahutta müzikal istikamette ilermeyen bir üreticinin bir çeşit vefa borcu olarak da anlam katılabilecek bir kurgudur London Zoo. Elektronik seslerin günübirlik tüketilir örneklerinden sıkılıp alternatif oluşunu, özgünlüğünü uzunca süre koruyabilecek bir müzik özeti kulaklarımıza sunulur. Bu albüm bağlamında Soul Jazz Records’dan yayınlanmış olan 500% Dynamite, Hustle! Reggae Disco, 100% Dynamite! Dancehall Reggae Meets Rap In New York City gibi derlemeleri ve Kevin Martin’in derlemiş olduğu Virgin Records etiketli Macro Dub Infection Volume 1 ve 2 albümlerini de dipnot kabilinden öneri olarak dinlence listenize dahil edebilirsiniz.
İngiltere / Trinidad arasında mekik dokuyan şair, yazar ve Techno Animal ve The Bug kayıtlarında sesini işittiğimiz Roger Robinson, The Bug’ın dubplate plak kayıtlarından bu yana Kevin Martin’in ilgisine mazhar olmuş Dokkebi Q grubunun üyesi Kiki Hitomi ve bütün bu döngünün tamamlayıcısı olan ahir zamanın ses ozanlarından Kevin Martin’in kattıklarıyla ortaya çıkan King Midas Sound’un debut albümü olan Waiting For You ile ilgili detayları iletelim. Kevin Martin’in tüm projelerini üst üste koyduğunuzda genel bir resim ortaya çıkar. Tüm müzikal eşiklerden birşeyler barındıran, yönleri ve havasıyla beraber her albümde daha fazla insanı kendi içerisine çeken bir ses evreni sunulur. Soru ve yanıtlar dinleyicilerin belirleyebileceği bir güzergahta inci gibi dizilir. Aramasını bilen için birer cevherdir orada iliştirilmiş olan nağmeler. Bazen gizliden gizliye bir hayat eleştirisini bazen de dans müziğinin bir yerlerden aşina olduğunuz örnekleri arasında nitelikli, ayakları son derece sağlamca yere basan bir külliyat dizisi derlenir. King Midas Sound için ilk söyleyebileceğimiz şey de bu istikamette savların kulaklara ulaştırıldığı, dub müziğinden hareketle, folk’tan, reggae’ye Portishead dışında neredeyse ses verenin çıkmadığı triphop alemine ve hatta psychedelic nağmelere uzanan bir üst seviye kayıt olduğu gerçeğidir. Uzunca bir süredir albüm eleştirisi yazmak konusunda tereddüt etmeden kelam eklemenin mümkün olmadığı bir ustalık burada söz konusu olan her yazında bir eksik, her cümlede bir sunulamadık yönün varlığının yer alabileceğini ilk elde belirtmeliyiz. Eksiği gediği bulunmayan ve herşeyin dört dörtlük olduğu kayıtlara özlem duyanlar için bu satırlardan sonrasını okumalarına gereksinim duymadan Waiting For You albümünü edinmelerini ise ısrarla öneririz. Kevin Martin’in aşağıdaki ağ bağlantıları dizininde bulabileceğiniz The Quietus röportajı boyunca değindiği gibi üç tane birbirlerinden ayrı kariyerleri bulunan, belki de kendi tanımıyla da radikal olan insanların birbirlerini tamamladıkları bir hatırattır King Midas Sound’da duyduklarımız veya duyduğumuzu varsaydıklarımız. Dengelerin gözetildiği ama asla bir ön tanım mekanizması ve şu sekansta bu yorum girilecek klişelerine bağlı kalmadan tamamen serbestleme bir şehir müziği ihtiva eder Waiting For You. Minimal ses kompozisyonun üzerinde iletilen derinlikli bass döngüleri bir noktada da Burial’ın yapmış olduğu melankolik yansının uzunca süre tefekkür edilmiş haline kapı aralatan örnek Cool Out ile albüm açılır. Ambient’ın sisli bir perdenin ardından yankılandığı Kiki Hitomi ile Roger Robinson’ın düetine evsahipliği yapan, albümle aynı adı taşıyan Waiting For You bir nefes aralığına sığdırılmış aşık atışmasını meşrebine uygun bir biçimde işlemeyi başarır. Dub müziğinin, deneysel caz sınırlarında tanımlandırıldığı Earth A Kill Ya, tüketimin körlüğünde en sonunda kaynaklarının dibine ulaştığımız dünyanın bundan sonrasına dair, nasıl davrandıysanız şu andan sonra mükafatınızı ona göre alacaksınız uyarısını muazzam bir vurgu ile zihinlere kazıyan bir kurguyu iletir. Roger Robinson’ın parçalanmışlığı ve yıkımı olduğu gibi yansıttığı trip-hop ağıt Meltdown, 1 dakika 41 saniyelik kısacık bir keside hangi türden müzik ile donandığında can yakıcı hale dönüştürülebileceğinin yanıtını barındıran modern klasik Blue, Pitchfork sitesinde yayınlanan albüm eleştirisinde değinildiği üzere nevi şahsına münhasır müzik adamlarından Elvis Costello’dan altıntılanmış “Neşeyi bir daha hissedemeyeceğin bir acıyı dilerim” dizesinin kurguyu daha fazla belirginleştirdiği bir hesaplaşma kaydı Goodbye Girl, Kiki Hitomi’nin vokalleriyle beraber kırılgan, fısıltılarla doludizgin ilerleyen bir yapıyı pekiştirir. Roger Robinson’ın dingin bir havada sunduğu yorum ile nefesini kattığı kayıpların şarkısı Lost gibi gizli cevherleri de Waiting For You albümü dahilinde duyumsamak mümkün olur. Dubstep’in elektro akustik bir rüyada yeniden tasvir edildiği ya da derlenen her bir akustik sesle o yansımanın hissettirdiği müzikal yetkinliğin sıfatının bir türlü tam olarak belirginleştirilemeyeceği, programımız içerisinde de paylaştığımız Outer Space parçası ile albümün finaline ulaşırız. Didik didik edilmiş bir güncenin dahilinde bu kadar yumuşak bir ses erimi ile neredeyse endüstriyel bir şalalanın sağlayabileceğinden çok daha fazla derinlerde kabuk bağlamış yaraları belirginleştiren bir örneklem gerçekleştirilebilir. Miles And Miles ile kayıt sona erer iken bir yandan da nicedir unttuğunuz nitelikli müziğin disiplinlerden bağımsız özgünlüğünü koruyan yapısına dair, sözlerin henüz tükenmediğini anlamanıza yardımcı olan midenize ağır bir yumruğu yemiş olursunuz. Gregory Isaacs, Horace Andy, Lee Scratch Perry gibi mihenk taşlarının müziklerine adanmış, ithaf edilmiş bir albüm Waiting For You. İngilitere müzik sahnesinden etkiler barındıran, dört başı mahmur kayıtlara imzasını atmış Kevin Martin’i naçizane takdimimizdir....Fark edilebilir ayrıntılar ile dönüştürücü, ayrıksı duruşların sebeplerini irdeleyerek endişe giderici, tanımlanmamış olanı arz etmeye çabalayarak yardımcı olmaya Deuss Ex Machina ile devam...İyi Haftalar...
Allame-i Ulul Arz’dan Ara Nağmeler
Okuma Parçası
Gönül Bağları Koparsa! – Mete ÇUBUKÇU – Radikal 2
Hangi Kürtler? – Mehmet BOZKURT – Sol.org.tr
İşte Devlet, İşte Şampiyon! – Umur TALU – Habertürk
12 Eylül’ün Hilkat Garibesi: Akp’li İşçilerle Laik Askerler – Nazım ALPMAN – Birgün
Umarım Bakan’ın Dili Sürçmüştür – Mehmet ALTAN – Star
Soykırım Anıtı’nı Neden Ziyaret Ettim? – Kadri GÜRSEL – Milliyet
Grev Güncesi - Sabah / ATV Emekçileri
Değerlendirilesi Güncel Makale ve Yazılar
Çorap Söküğü – Bülent USTA – Birgün
Sağduyu; Sağdan Uyu, (Vicdanı Uyut) – Yıkıcı Tutku – Cengizche Fikir
Tekel Dosyası – 1 – Serbest Yazarlar
Tekel Dosyası – 2 – Serbest Yazarlar
Naomi Klein: Bürokratlar Dünyayı Kurtaramadı, Şimdi Sıra Bizde! – Bianet
Ebediyete Kavuşan Günlük Jamanak Gazetesi – Pars TUĞLACI – Radikal/Yorum
Avm y Cinema Nazionale Co. Ltd. Şti. - Dolphinished Monkey Business – Alter[ed] Native
Nils Petter Molvaer - Hamada (Sula, 2009) Albüm Eleştirisi – Sühan GÜRER – Dinleme Parkı
2000’ler Denince Müzik... – Hilmi TEZGÖR – Hilmitezgor.blogspot.com
The Goslings Tanıtım Yazısı – Urufixx – Son Yudum
Vijay Iyer Trio – Historicity Album Review – Mersenne – Undomondo
King Midas Sound At Blogger
King Midas Sound At Myspace
King Midas Sound At Fact Magazine 2009’ #1 Fact Mix
Rhythm And Blues: A King Midas Sound Interview & Album Micromix – Jonny Mugwump – The Quietus
King Midas Sound – Waiting For You Album Review – TheMilkman – The Milk Factory
King Midas Sound – Introducing To.. – The Guardian / Music
King Midas Sound: 10 Waiting For You Inspirations At Textura
The Bug At Myspace
The Bug - London Zoo Albüm Eleştirisi – Sühan GÜRER – Dinleme Parkı
The Psychopathology Of Kevin Martin – Uncarved
Roger Robinson Official
Roger Robinson At Myspace
Kiki Hitomi Official
Kiki Hitomi At Myspace
Techno Animal İncelemesi – Urufixx – Son Yudum
Tayfun Karatekin - İki Çift Laf / İnce Memed Albüm Tanıtımı – Luzumsuz Adam – TürkJazz
Tayfun Karatekin At Stardust International
Brazzaville In İstanbul At Myspace
Brazzaville In İstanbul At Doublemoon
Brazzaville In İstanbul – Jesse James Video At Myspace
Brazzaville’den İstanbul Öyküleri – Zülal KALKANDELEN – Cumhuriyet Hafta Sonu
Guts At Myspace
Guts At Mixcloud
Guts At AnalogLife.Fr
GonjaSufi At Warp Records
GonjaSufi At Myspace
GonjaSufi At Warp Records / 2010 A Compilation Of New Warp Music
Shlohmo At We Did It Collective
Shlohmo At Myspace
Shlohmo’ Shlo-Fi EP At Error-Broadcast
Shlohmo Podcast For XLR8R
Shlohmo’ Shlo-Fi EP Review – Mersenne – Undomondo
Ikonika At Myspace
Ikonika At Twitter
Ikonika Live At MSPRKT Moscow (12.12.2009) via Dubstepforum
Introducing: Ikonika At Bodytronic
Omar Faruk Tekbilek Official
Omar Faruk Tekbilek At 5 Points Records
Kodomo Official
Enternasyonel Gürül/(tü)Gürül Çağlama Clicks,Cuts,Micro,Id,Neo Galactica,Space Tunes, Indie,Mini-m@l,Textart,64 Bit Konvasiyonel Techno Musikileri-Esenlikle Dinleyiniz.
Her Türlü Eleştiri,Öneri vs .İçin İletişim Kanallarımız;
Dinamo – makina10.45[nospam]gmail[dot]com – Makina
Her Pazartesi Gecesi 22:00 -23:00 (GMT +2) arası Dinamo 103.8
---------------------------------------------------------
>>>>Info Go-R-Sel
Surrender – Overdaforest
Dinamo – makina10.45[nospam]gmail[dot]com – Makina
Her Pazartesi Gecesi 22:00 -23:00 (GMT +2) arası Dinamo 103.8
---------------------------------------------------------
>>>>Info Go-R-Sel
Surrender – Overdaforest
Winter Marches On – Overdaforest
Overdaforest / Ernst Overbosch Flickr Page
Death Comes On Silent Wings – Estherase
Estherase / Esther Simpson Flickr Page
King Midas Sound Photos Courtesy From Below Listed Web Sites:
King Midas Sound At BloggerOverdaforest / Ernst Overbosch Flickr Page
Death Comes On Silent Wings – Estherase
Estherase / Esther Simpson Flickr Page
King Midas Sound Photos Courtesy From Below Listed Web Sites:
Corsica Studios Soundcheck Photos By Niall O’Brien
>>>>>Poemé
Yürekten Yüreğe - Pierre REVERDY
Sonunda ayaktayım işte
Şuradan geçmiştim ben
Şimdi de bir başkası geçiyor o yerden
Tıpkı benim gibi
Nereye gittiğini bilmeden
Titremiştim
Odanın bir ucunda kapkaraydı duvar
O da titremişti
Nasıl aşmışım bu kapının eşiğini
Bağır bağırabildiğince
Duyan yok
Ağla ağlayabildiğince
Anlayan yok
Karanlıkta gölgeni buldum
Daha bir tatlıydı senden
Boynu bükük bir köşede dururdu
Eskiden
Sana bu erinci ölüm getirdi
Ama konuşuyorsun yine de baksana
Bırakıp gidesim geliyor seni
Birazcık birazcık hava gelse
Birazcık ışık sızsa dışardan
Boğulacak neredeyse kişi burada
Tüm ağırlığıyla çöküp kafama itip duruyor tavan
Nerede durayım peki nereye gideyim
Ölmesine öleceğim ama ölecek yer yok
Nereye gidiyor dersiniz şu benden uzaklaşan
Şu ta uzaklarda duyduğum adımlar
Gölgem ve ben yalnızız ikimiz de
İniyor sessizce gece
Çeviri: Tahsin SARAÇ
Kaynakça: Şiir.gen.tr
>>>>>Poemé
Yürekten Yüreğe - Pierre REVERDY
Sonunda ayaktayım işte
Şuradan geçmiştim ben
Şimdi de bir başkası geçiyor o yerden
Tıpkı benim gibi
Nereye gittiğini bilmeden
Titremiştim
Odanın bir ucunda kapkaraydı duvar
O da titremişti
Nasıl aşmışım bu kapının eşiğini
Bağır bağırabildiğince
Duyan yok
Ağla ağlayabildiğince
Anlayan yok
Karanlıkta gölgeni buldum
Daha bir tatlıydı senden
Boynu bükük bir köşede dururdu
Eskiden
Sana bu erinci ölüm getirdi
Ama konuşuyorsun yine de baksana
Bırakıp gidesim geliyor seni
Birazcık birazcık hava gelse
Birazcık ışık sızsa dışardan
Boğulacak neredeyse kişi burada
Tüm ağırlığıyla çöküp kafama itip duruyor tavan
Nerede durayım peki nereye gideyim
Ölmesine öleceğim ama ölecek yer yok
Nereye gidiyor dersiniz şu benden uzaklaşan
Şu ta uzaklarda duyduğum adımlar
Gölgem ve ben yalnızız ikimiz de
İniyor sessizce gece
Çeviri: Tahsin SARAÇ
Kaynakça: Şiir.gen.tr
Comments