Başımız Sağolsun

Kopsa Da Kalacak Birer Parça Dünyalarımızdan
Başka Bir Yol Olmadığından Değil
Çünkü Öyle. Yaşam Bilmez Sessizliği
Yalnız Ölüm Susar. Durur Hiç Konuşmadan.

Ekrana Bakakaldım

15.30 dan bu yana, hala da oyle sayılırım. Ağlamaklıyım ve

bir dostu

bir tanıdığı

bir ahpariği

kaybetmenin gerçek acısını yüreğimde sızım sızım sızlayarak yaşamakta.

Buralarda, bu sayfalarda politik tezler olmadı. Politika biz halk için fazla değil miydi? Hepimiz bu vatanın evladı değil miyiz? Buralarda yaşayıp buralarda sevdalanmadık mı? Bereket dediğimiz şeyin anlamını elbirliği ile keşfetmedik mi? Acılarımız bizi birbirimize yaklaştırırken aynı türkülerden ses vermedik mi, sılalarımızı dillendirmedik mi? Sorular, sorular....

Bunlar mıdır o hep sakladığımız dostluğumuza kast edenleri harekete geçiren. Bu mudur bu kadar yan yana ve iç içe olmamız bu kadar mı dokundu bazılarına nedenini niyesini geçtim de insanımıza verdiğimiz değer bu kadar mıdır?

Yazılanlar çizilenler hep mi havada kalacak. ne zaman huzur bulacağız yoksa topluca pılımızı pırtımızı toplamamız terk-i diyar mı eylememiz gerekiyor. Bu kadar sevdiğimiz bir ülkeden, ÜLKEMDEN nedenler, korkular hiç eksik kalmayacak mı? Zihni, benliği ile vatandaşı olmaktan onur duyan , kendi fikriyatı ile siz/biz’e yol göstermiş bir can’a kıyabilmek hangi zalimliğin temsilcisi, hangi adaletin simgesidir?

Nicesini yazmak lazım gelir. Sözler kısa ve nettir. Acı ise sahici.Hepimizin Başı Sağolsun.

Geride Kalanlarımızın bahtıysa : Di Meliara Dent (Tanrı Daha İyi Yazgı Versin)

*siir Tuncay Çelik – Yalnız Ölüm Susar