Techno Hareketi Engellenemez - (((Soap System))) Villalobos ile 10.Yaşını Kutluyor.
Serbestlik öznesinin sonuna kadar zorlandığı ve üretilen müziğin sınırlarının aklın normları ile belirlenebilecek kadar ucu açık bir müzikal janr minimal-techno.Aynı zamanda kısa kısa ses örneklemlerinden, sizi kendi derinliklerinizin sınırlarına ulaştırabilecek yüksek vuruşlara, doğal haliyle kompozisyonlara adapte edilmiş enstrümantal yapılara kadar özgün deneyselliği ile techno üst başlıklı elektronik müziğin hali hazırda dinleyici için pek çok alternatifi de barındıran bir oluşum.
Ürettiği her parça, remiks veya ortak projede kendini bu halüsinatif çizginin belirleyicilerinden biri konumuna eriştirmeyi başarmış, üretim sürecinde basite indirgenmiş düzenlemelerin içeriğinde Kraut-Rock’tan,Acid House ve Cyber Techno’ya uzanan bir müzikal çeşitlilik ile kendi köklerinde biriktirdiği çok kültürlülüğün etmenlerinden olan Bossa Nova, Afro Cuban ve yerel ezgilerin özellikle de Güney Amerika müziklerindeki perküsif ritmik-doğası gereği minimal janrına pek ala dahil edilebilecek-tınıların birlikteliğinden ortaya multi-kulti bir kimliği çıkarmayı başarmış bir ismi Ricardo Villalobos.
Villalobos, perküsyoncu kimliğinin yanında 1989 yılında dj’lik yapmaya başlar. Kaffe Kesselhaus’tan efsane olan “Omen” a kadar pek çok kulüpte performanslar gerçekleştirir. Ülkesi Şili’nin de ilk rave partisinin mimarlarındandır.Derrick May ve Stacey Pullen gibi detroit techno üstadları ile sahne alır.1995 yılında Ladomat etiketinden “Contempt” kısa çaları yayınlanır.Nevrotik vurguya haiz bugünkü ses eriminin de temellerinden biri olarak diskografisindeki yerini alır çalışma.Lo Fi stereo’dan “808 Bassqueen” ve Perlon etiketli “Frank Müller Melodram” gibi bugün sanatçının kült haline gelmesini sağlamış Michael Mayer’den Steve Bug’a pek çok dj’in listesine dahil olmuş,dinleyici ile bağını sağlamlaştırmasını sağlamış groove alt yapıları ile diskografisindeki 70 civarındaki 12’liklerinden sadece ikisi.
Bütün bu çalışmaların finalini de 2003 yılında mikro-minimal-techno-house müziğin kalelerinden biri olan Playhouse etiketinden “Alcahofa” albümü ile gerçekleştirir.Daha önceki albüm değerlendirmemizde* de değindiğimiz gibi dinleyiciyi düşünmeye çabalatan, ulaştığı düzey ile sadece kulüp müziği olarak değil ev dinlencesinde de kendine yer etmeyi hak etmiş bir albümdü.”Drexciyen” kurgusu ile Y.G.H., endişelerin düzeneğinde yaşamın sorgulandığı I Try to Live (Can I Live) ve albümün zirvesi olarak gösterebileceğimiz başlangıcındaki looplar ile buzların altında yürüten,yeknesak ritmin ardında ,dinleyeni melankoli çıkmazlarına sürükleyen “Aphex Twin” vari kurgusu ile kaosun ortasına bırakan, acının betimlendiği “Dexter” albümden ilk hatırda kalan çalışmalardı.Ricardo Villalobos 2004 yılı sonlarında da “Thé au Harem d'Archimède” (“Tea in the Harem of Archimedes”) albümü ile Perlon etiketinden dinleyicileri ile buluştu.Albüm dinlendikçe ilk çalışması olan “Alcahofa”nın takipçisi olarak gösterebileceğimiz bir tamamlayıcısı olur .Daha agresif, kümeler halinde şekillendirilmiş,psycho döngüleri ile bir nevi şaman ayinine davet eden “Serpertin”, perküsyonlar ile oluşturulan atmosferin caz beatleri ile buluştuğu “Théorème d'Archimède”,Alcahofa’nın özünden Dexter’a benzeş öğeler taşıyan,derin baslar ile desteklenmiş aksi “Miami” gibi bu sefer kişiselleştirmenin albümün her saniyesine işlendiği bir kayıt olur.
Martin Schopf ile beraber Ric Y Martin (Froebel 1792,Sommerpause),Jay Haze ile beraber Ricardo vs Jay (Prefer Summer EP),bir diğer Şilili prodüktör Luciano ile You Wanna Start? ve Jacksons Bootleg gibi ortak çalışmalara,KLF grubunun 90’lı yılların başlarındaki hit parçalarının yeniden düzenlenmesi projesine (Matthias Schaffhauser,Tobi Neumann,Chris Liebing vd.) What Time Is Love? Parçasına iki farklı düzenleme yaparak ve Richie Hawtin ile de Cocoon çatısı altında uzun setler çıkarmaya solo projelerinin yanında olanca hızıyla devam eder.
Ricardo’nun oluşturduğu parça içinde parça yapılandırmasına sahip 12 dakika civarında seyreden Richie Hawtin’in Plastikman olarak yayınladığı cyber-techno potasına dahil olabilecek,looplara sahip “Chromosul”, daha deneysel bir tını ile yine derinlerine yerleştirilmiş gerçek seslerden bir rüya tasviri haline gelen daha karanlık “Fadutron EP”si ile dinleyici için yeni sınırların da açılmasına olanak sağlamıştı.
Bu çalışma bir yerde Ricardo Villalobos’un ve minimal techno’nun da geleceğinin de temellerini oluşturmaktaydı. Conlon Nancarrow, Edgard Varèse, Iannis Xenakis, György Ligeti , Karlheinz Stockhausen gibi akademik / minimalist müzisyenlerin izlerini / ses erimlerini harman ederek kotardığı destansı olarak addedersek de dinlemeniz ile kendi intibanıza kavuşabileceğiniz “Morphunk”, “Mormax” kardeşlerden müteşekkil For Disco Only 2 plağı, son tahlilde farklılaşma yolunda ilerlemek isteyen elektronik müzik dinleyicileri için bir sınavı teşkil ediyordu. Bir kulüp dinlencesi içerisinde onlarca farklı yüzü ile kullanılabilecek bir ses yelpazesi, evde dinlediğinizde birbirini tamamlayıcı bir aranjman halini alması, müziğin algısının nerelere seyyah ettirebileceğinin de kanıtını oluşturuyordu.
Giderek aleni bir şekilde endüstriyelleşmenin getirisi olarak daha yumuşak melodik öğeler ile Progressive House’un devamlılığında yada bir örnekleşen Trance kıvılcımlı müzikler olarak karşımıza çıkan Minimal Elektronik müziğin “old skool” tarafında yer almış isimlerden birisi olarak Villalobos’un zirveye ulaştığı bir diğer kayıt olan “Fizheuer Zieheuer” (Playhouse) albümüne değinelim. Bir seremoni olarak kurgulanmış ve biçem olarak Kuzey Amerika Minimal Mafyası olarak da değerlendirebileceğimiz disiplinin özünü bozmama çabası içerisinde olan üretimler ile aynı haddeden geçmiş yansıtmalara sahip bir kolaj olarak açılır “Fizheur Zieheur”. Balkan etnik öğelerinin şimdilerde ana akım içerisinde neredeyse her parçada karşımıza çıkan ses örneklemesi burada orjinaline sadık kalma pahasına dikkat edilerek incelikle işlenir. Tamamlayıcı öğeler olarak aralara serpiştirilmiş perüsif hareketler ve ciddi anlamda eğlendirici ses yapılandırmaları aslında bizlere bir şeyler anlatabilme gayesinde olan bir ismi izanımıza yerleştirebilmemizi kolaylar. Verilerin egzantrik bir ses kümelemi üzerinde kotarıldığı “Fizbeast” de yarım saati aşan süreci içerisinde ilk bölümle paralleliği korumaya, Techno’nun taviz verilmez sularının isli seslerini duyurur. 2007 yılı ortalarına kadar bahsi devam eden, merak uyandıran bir kayıt olarak müzik çalarlarımıza konuk olur.
Bu ses yelpazesinde genişlik Ricardo Villalobos’un prodüksiyonel anlamda zamanının ötesine geçmiş isimlerden biri olarak günümüz Minimal Elektronik sahnesinde daha çok ön plana çıkmasına olanak sağlyabilecekken kendini geri planda tutmayı da o kadar titizlikle becerir. Söz gelimi Myspace gezegeninde açmış olduğu “Official” sayfası daha sadece bir hafta olduğunda, gelen yoğunluğa vakit ayıramayacağından kendini imha eden bir ses emektarıdır. En önemlisi de sanırız yaptığı çalışlar ile var olma çabasının kendini ve biz dinleyicileri yeterince tatmin edebileceğini ispatına çalışır.
2007 yılı içinde de Villalobos’u farklı isimlere yaptığı remiksler ile dinlemeye devam ediyoruz. Beck’in “Cellphone’s Dead” parçasını, Richie Hawtin’in en sert zamanlarının yadigarı Plastikman projesinin “Snark” parçasını Beatport’dan yayınlanmış Minus Tour Promo Samplerı için düzenlemesi, Chinedum Nwosu aka Shinedoe aka Innersphere’in klasiklerinden olan “Phunk” parçasına halüsinatif elementler ile teknoesk bir yapılandırma gerçekleştirmesi çalışmalarının devamlılığı konusunda ince ipuçlarını da keşfetmenizi sağlıyor.
Bu yazı 2005 yılında Rock’n Coke için İstanbul’a geldiğinde kaleme alınmıştı, iki sene ardından şimdi yine yeni yeniden İstanbul’a teşrif ediyor Villalobos. Prodüskiyonlarının arkaik ses öğelerini, Güney Amerika’nın tarifi na mümkün doğallığını, techno’nun “bidon” haline dönüşmemiş versiyonlarını ara bağlaçlar ile setinde dinleyicilerle paylaşacak. Yine aylar sonra kişisel arşivimize dahil edeceğimiz onlarca farklı “white label” parça ile 2008’in müzikal spektrumunu işitme imkanımız olacak. Seslerin kayıtlı olduğu kara plaklar döndükçe, müziğin çarpıcılığı bizleri etkisi altına almaya devam edecek, uzunca uzunca hem de çok...
On yıl öncesinde başlamış olan bir serüvenin kutlama gecesi de olacak Ricardo Villalobos’un seti. Soap-System’in (((Godet))) ve Magma ile başlatmış olduğu elektronik kültür oluşturabilme / tanıtma turlarının yıldızlı “pekiyi” gecesi. O kadar çok müziği ilk defâ dinlediğimiz (unutulamayan Zambak Sokak günleri) bir projenin arkasında yer almış Mini Başhekim, Kaptan Tutan, Barış K ve (((Emre))) kare ası da sözle olamasa da elektronik dinlence kültürümüzde nerelerden geçmiş olduğumuzu eminim hepimize hissettirecekleri setleri ile Villalobos’u karşılayacaklar.20 Temmuz Akşamı Ghetto Teras'ta...Öyleyse vaktidir hareketin, kutlamanın zamanıdır ve yâd etmenin: “Techno Hareketi Engellenemez”.
Şimdiden İyi Dinlenceler
Ara Nağmeler- Playhouse etiketinin web sitesinde yer alan Ricardo Villalobos’un sayfası.Almanca biyografisine,diskografisinin dökümüne ulaşabileceğiniz bir kaynak Perlon web sitesi üzerinden uzunca bir süre geçmiş olmasına karşın faaliyete geçemediğinden şu anda eldeki en iyi başlangıç noktası.
Hollanda çıkışlı elektronik müzik sitesi Beatfreax.Ricardo Villalobos’un yukarıda saydığımız bilgiler haricinde,Volt ve Awakenings festivallerinden dj-set kayıtlarına (üyelik gerektiriyor) ulaşabilirsiniz.
“Thé au Harem d'Archimède” albümü üzerine Dusted Magazine sitesinde John Dale tarafından yazılmış bir makale.
Serbestlik öznesinin sonuna kadar zorlandığı ve üretilen müziğin sınırlarının aklın normları ile belirlenebilecek kadar ucu açık bir müzikal janr minimal-techno.Aynı zamanda kısa kısa ses örneklemlerinden, sizi kendi derinliklerinizin sınırlarına ulaştırabilecek yüksek vuruşlara, doğal haliyle kompozisyonlara adapte edilmiş enstrümantal yapılara kadar özgün deneyselliği ile techno üst başlıklı elektronik müziğin hali hazırda dinleyici için pek çok alternatifi de barındıran bir oluşum.
Ürettiği her parça, remiks veya ortak projede kendini bu halüsinatif çizginin belirleyicilerinden biri konumuna eriştirmeyi başarmış, üretim sürecinde basite indirgenmiş düzenlemelerin içeriğinde Kraut-Rock’tan,Acid House ve Cyber Techno’ya uzanan bir müzikal çeşitlilik ile kendi köklerinde biriktirdiği çok kültürlülüğün etmenlerinden olan Bossa Nova, Afro Cuban ve yerel ezgilerin özellikle de Güney Amerika müziklerindeki perküsif ritmik-doğası gereği minimal janrına pek ala dahil edilebilecek-tınıların birlikteliğinden ortaya multi-kulti bir kimliği çıkarmayı başarmış bir ismi Ricardo Villalobos.
Villalobos, perküsyoncu kimliğinin yanında 1989 yılında dj’lik yapmaya başlar. Kaffe Kesselhaus’tan efsane olan “Omen” a kadar pek çok kulüpte performanslar gerçekleştirir. Ülkesi Şili’nin de ilk rave partisinin mimarlarındandır.Derrick May ve Stacey Pullen gibi detroit techno üstadları ile sahne alır.1995 yılında Ladomat etiketinden “Contempt” kısa çaları yayınlanır.Nevrotik vurguya haiz bugünkü ses eriminin de temellerinden biri olarak diskografisindeki yerini alır çalışma.Lo Fi stereo’dan “808 Bassqueen” ve Perlon etiketli “Frank Müller Melodram” gibi bugün sanatçının kült haline gelmesini sağlamış Michael Mayer’den Steve Bug’a pek çok dj’in listesine dahil olmuş,dinleyici ile bağını sağlamlaştırmasını sağlamış groove alt yapıları ile diskografisindeki 70 civarındaki 12’liklerinden sadece ikisi.
Bütün bu çalışmaların finalini de 2003 yılında mikro-minimal-techno-house müziğin kalelerinden biri olan Playhouse etiketinden “Alcahofa” albümü ile gerçekleştirir.Daha önceki albüm değerlendirmemizde* de değindiğimiz gibi dinleyiciyi düşünmeye çabalatan, ulaştığı düzey ile sadece kulüp müziği olarak değil ev dinlencesinde de kendine yer etmeyi hak etmiş bir albümdü.”Drexciyen” kurgusu ile Y.G.H., endişelerin düzeneğinde yaşamın sorgulandığı I Try to Live (Can I Live) ve albümün zirvesi olarak gösterebileceğimiz başlangıcındaki looplar ile buzların altında yürüten,yeknesak ritmin ardında ,dinleyeni melankoli çıkmazlarına sürükleyen “Aphex Twin” vari kurgusu ile kaosun ortasına bırakan, acının betimlendiği “Dexter” albümden ilk hatırda kalan çalışmalardı.Ricardo Villalobos 2004 yılı sonlarında da “Thé au Harem d'Archimède” (“Tea in the Harem of Archimedes”) albümü ile Perlon etiketinden dinleyicileri ile buluştu.Albüm dinlendikçe ilk çalışması olan “Alcahofa”nın takipçisi olarak gösterebileceğimiz bir tamamlayıcısı olur .Daha agresif, kümeler halinde şekillendirilmiş,psycho döngüleri ile bir nevi şaman ayinine davet eden “Serpertin”, perküsyonlar ile oluşturulan atmosferin caz beatleri ile buluştuğu “Théorème d'Archimède”,Alcahofa’nın özünden Dexter’a benzeş öğeler taşıyan,derin baslar ile desteklenmiş aksi “Miami” gibi bu sefer kişiselleştirmenin albümün her saniyesine işlendiği bir kayıt olur.
Martin Schopf ile beraber Ric Y Martin (Froebel 1792,Sommerpause),Jay Haze ile beraber Ricardo vs Jay (Prefer Summer EP),bir diğer Şilili prodüktör Luciano ile You Wanna Start? ve Jacksons Bootleg gibi ortak çalışmalara,KLF grubunun 90’lı yılların başlarındaki hit parçalarının yeniden düzenlenmesi projesine (Matthias Schaffhauser,Tobi Neumann,Chris Liebing vd.) What Time Is Love? Parçasına iki farklı düzenleme yaparak ve Richie Hawtin ile de Cocoon çatısı altında uzun setler çıkarmaya solo projelerinin yanında olanca hızıyla devam eder.
Ricardo’nun oluşturduğu parça içinde parça yapılandırmasına sahip 12 dakika civarında seyreden Richie Hawtin’in Plastikman olarak yayınladığı cyber-techno potasına dahil olabilecek,looplara sahip “Chromosul”, daha deneysel bir tını ile yine derinlerine yerleştirilmiş gerçek seslerden bir rüya tasviri haline gelen daha karanlık “Fadutron EP”si ile dinleyici için yeni sınırların da açılmasına olanak sağlamıştı.
Bu çalışma bir yerde Ricardo Villalobos’un ve minimal techno’nun da geleceğinin de temellerini oluşturmaktaydı. Conlon Nancarrow, Edgard Varèse, Iannis Xenakis, György Ligeti , Karlheinz Stockhausen gibi akademik / minimalist müzisyenlerin izlerini / ses erimlerini harman ederek kotardığı destansı olarak addedersek de dinlemeniz ile kendi intibanıza kavuşabileceğiniz “Morphunk”, “Mormax” kardeşlerden müteşekkil For Disco Only 2 plağı, son tahlilde farklılaşma yolunda ilerlemek isteyen elektronik müzik dinleyicileri için bir sınavı teşkil ediyordu. Bir kulüp dinlencesi içerisinde onlarca farklı yüzü ile kullanılabilecek bir ses yelpazesi, evde dinlediğinizde birbirini tamamlayıcı bir aranjman halini alması, müziğin algısının nerelere seyyah ettirebileceğinin de kanıtını oluşturuyordu.
Giderek aleni bir şekilde endüstriyelleşmenin getirisi olarak daha yumuşak melodik öğeler ile Progressive House’un devamlılığında yada bir örnekleşen Trance kıvılcımlı müzikler olarak karşımıza çıkan Minimal Elektronik müziğin “old skool” tarafında yer almış isimlerden birisi olarak Villalobos’un zirveye ulaştığı bir diğer kayıt olan “Fizheuer Zieheuer” (Playhouse) albümüne değinelim. Bir seremoni olarak kurgulanmış ve biçem olarak Kuzey Amerika Minimal Mafyası olarak da değerlendirebileceğimiz disiplinin özünü bozmama çabası içerisinde olan üretimler ile aynı haddeden geçmiş yansıtmalara sahip bir kolaj olarak açılır “Fizheur Zieheur”. Balkan etnik öğelerinin şimdilerde ana akım içerisinde neredeyse her parçada karşımıza çıkan ses örneklemesi burada orjinaline sadık kalma pahasına dikkat edilerek incelikle işlenir. Tamamlayıcı öğeler olarak aralara serpiştirilmiş perüsif hareketler ve ciddi anlamda eğlendirici ses yapılandırmaları aslında bizlere bir şeyler anlatabilme gayesinde olan bir ismi izanımıza yerleştirebilmemizi kolaylar. Verilerin egzantrik bir ses kümelemi üzerinde kotarıldığı “Fizbeast” de yarım saati aşan süreci içerisinde ilk bölümle paralleliği korumaya, Techno’nun taviz verilmez sularının isli seslerini duyurur. 2007 yılı ortalarına kadar bahsi devam eden, merak uyandıran bir kayıt olarak müzik çalarlarımıza konuk olur.
Bu ses yelpazesinde genişlik Ricardo Villalobos’un prodüksiyonel anlamda zamanının ötesine geçmiş isimlerden biri olarak günümüz Minimal Elektronik sahnesinde daha çok ön plana çıkmasına olanak sağlyabilecekken kendini geri planda tutmayı da o kadar titizlikle becerir. Söz gelimi Myspace gezegeninde açmış olduğu “Official” sayfası daha sadece bir hafta olduğunda, gelen yoğunluğa vakit ayıramayacağından kendini imha eden bir ses emektarıdır. En önemlisi de sanırız yaptığı çalışlar ile var olma çabasının kendini ve biz dinleyicileri yeterince tatmin edebileceğini ispatına çalışır.
2007 yılı içinde de Villalobos’u farklı isimlere yaptığı remiksler ile dinlemeye devam ediyoruz. Beck’in “Cellphone’s Dead” parçasını, Richie Hawtin’in en sert zamanlarının yadigarı Plastikman projesinin “Snark” parçasını Beatport’dan yayınlanmış Minus Tour Promo Samplerı için düzenlemesi, Chinedum Nwosu aka Shinedoe aka Innersphere’in klasiklerinden olan “Phunk” parçasına halüsinatif elementler ile teknoesk bir yapılandırma gerçekleştirmesi çalışmalarının devamlılığı konusunda ince ipuçlarını da keşfetmenizi sağlıyor.
Bu yazı 2005 yılında Rock’n Coke için İstanbul’a geldiğinde kaleme alınmıştı, iki sene ardından şimdi yine yeni yeniden İstanbul’a teşrif ediyor Villalobos. Prodüskiyonlarının arkaik ses öğelerini, Güney Amerika’nın tarifi na mümkün doğallığını, techno’nun “bidon” haline dönüşmemiş versiyonlarını ara bağlaçlar ile setinde dinleyicilerle paylaşacak. Yine aylar sonra kişisel arşivimize dahil edeceğimiz onlarca farklı “white label” parça ile 2008’in müzikal spektrumunu işitme imkanımız olacak. Seslerin kayıtlı olduğu kara plaklar döndükçe, müziğin çarpıcılığı bizleri etkisi altına almaya devam edecek, uzunca uzunca hem de çok...
On yıl öncesinde başlamış olan bir serüvenin kutlama gecesi de olacak Ricardo Villalobos’un seti. Soap-System’in (((Godet))) ve Magma ile başlatmış olduğu elektronik kültür oluşturabilme / tanıtma turlarının yıldızlı “pekiyi” gecesi. O kadar çok müziği ilk defâ dinlediğimiz (unutulamayan Zambak Sokak günleri) bir projenin arkasında yer almış Mini Başhekim, Kaptan Tutan, Barış K ve (((Emre))) kare ası da sözle olamasa da elektronik dinlence kültürümüzde nerelerden geçmiş olduğumuzu eminim hepimize hissettirecekleri setleri ile Villalobos’u karşılayacaklar.20 Temmuz Akşamı Ghetto Teras'ta...Öyleyse vaktidir hareketin, kutlamanın zamanıdır ve yâd etmenin: “Techno Hareketi Engellenemez”.
Şimdiden İyi Dinlenceler
Ara Nağmeler- Playhouse etiketinin web sitesinde yer alan Ricardo Villalobos’un sayfası.Almanca biyografisine,diskografisinin dökümüne ulaşabileceğiniz bir kaynak Perlon web sitesi üzerinden uzunca bir süre geçmiş olmasına karşın faaliyete geçemediğinden şu anda eldeki en iyi başlangıç noktası.
Hollanda çıkışlı elektronik müzik sitesi Beatfreax.Ricardo Villalobos’un yukarıda saydığımız bilgiler haricinde,Volt ve Awakenings festivallerinden dj-set kayıtlarına (üyelik gerektiriyor) ulaşabilirsiniz.
“Thé au Harem d'Archimède” albümü üzerine Dusted Magazine sitesinde John Dale tarafından yazılmış bir makale.
Zor beğenen, kritiği ile takdis ettiği sanatçılara dikkat etmemizi salık veren Pitchforkmedia’nın Fizheur Zieheuer incelemesi Philip Sherburne imzası ile...
* 2003 yılında Alcahofa albümünün yayınlanmasının ardından Ricardo Villalobos üzerine tarafımca gerçekleştirilmiş bir deneme.
Comments