Deuss_Ex_Machina_476_--_vi kom langs denne veien
25 Kasım 2013 Pazartesi gecesi "canlı" yayınlanmış programın parça dizinidir.
>>>>>sesli meram muhteviyatı<<<<<
1. Julian Lynch - Lines (Underwater Peoples Records)
2. Julian Lynch - Shadow (Underwater Peoples Records)
3. Ducktails - Jazz (Domino Recording Co. Ltd.)
4. Ducktails - Wish Hotel (Domino Recording Co. Ltd.)
5. Of Montreal - Ye, Renew The Plaintiff (Polyvinyl Record Company)
6. Of Montreal - Spiteful Intervention (Polyvinyl Record Company)
7. Clinic - Miss You II (Domino Recording Co. Ltd.)
8. Clinic - Done and Dusted II (Domino Recording Co. Ltd.)
9. How To Destroy Angels - The Believers (Bonus Track) (Columbia)
10. How To Destroy Angels - We Fade Away (Columbia)
11. Conquering Animal Sound - Ultimate Heat Death Of The Universe (Chemikal Underground)
12. Conquering Animal Sound - The Future Does Not Require (Chemikal Underground)
vi kom langs denne veien
(476)
Karaşınlık: Erk Eliyle Kargaşa...
'İlkin, demokrasi, halkın özgül bir görünüş alanının varoluşu yoluyla tanımlanan topluluk türüdür. Görünüş, gerçek-olana karşıt bir yanılsama değildir. Görünüş, görülür-olanın deneyim alanı içerisine girişidir ki bu giriş bundan böyle görülür-olanın rejiminde değişikliğe yol açar. Görünüş, gerçekliğe karşıt değildir. O, gerçekliği bölüp yarar ve onu çift olarak yeniden şekillendirir ve işte bu yüzden, "politik felsefe"nin demokrasiyle ilk savaşı, Platon'un doksa'ya [kanıya] karşı polemiğiydi yani demos'a özgü görülür-olanın hakikat-dışılığın rejimine özümsetilişiydi.
İkinci olarak, bu görünüş alanını dolduran halk özel türden bir "halk"tır, etnik özgülükler çerçevesinde tanımlanabilir olmayan, bir nüfusun sosyolojik olarak belirlenebilir bir kısmıyla ya da bu nüfusa belirli bir çehre kazandıran grupların toplamıyla özdeş olmayan bir halktır. Demokrasiyi ortaya çıkaran halk, herhangi bir toplumsal gruptan ibaret olmayan, fakat toplumun taraflarının hesaplanmasında (décompte / reckoning) bir hiçbir paya sahip olmayanlar parçasının etkililiğini zorla dayatan bir birliktir. Demokrasi, devletin ya da toplumun taraflarıyla çakışmayan öznelerin yani yerlerin ve dilimlerin tüm temsilinin düzenini bozan yüzergezer öznelerin kurumudur.
Üçüncü olarak, halkın görünüşe çıktığı yer bir çekişmenin, bir davalaşmanın yürütüldüğü yerdir. Politik çekişme nüfusun yerleşik tarafları arasındaki çıkar çatışmalarının tümünden ayrıdır çünkü tam da bu tarafların sayımı üzerine bir çekişmedir. O, ortaklar arasında bir tartışma değil fakat tam da söyleşi (interlocution) konumunun altını oyan bir söyleşidir. Demokrasi, bu yüzden, özel türden topluluklar kurar, iki mantığın -polis'e özgü yerlerin dağıtımı mantığının ve politik eşitlikçi edim mantığının- taban tabana karşıtlığının altını oyan polemik topluluklar oluşturur.
Demokrasi biçimleri, bu üç kollu mekanizmanın kendisini görünüşe çıkardığı biçimlerden başka bir şey değillerdir. Nerede halkın görünüşe çıktığı özgül bir alan varsa orada demokrasi vardır. Ne devlet aygıtının failleri ne de toplumun parçaları olan özgül politik aktörler nerede varsa, devletin ya da toplumun parçalarının yayıldığı erimin son noktasına varıncaya dek özdeşlikleri veya kimlikleri yerinden söken gruplar nerede varsa orada demokrasi vardır. Son olarak da halkın yüzünü gösterdiği sahne üzerinde kimliği-belirsiz / kendisine-özdeş-olmayan (non identitaire / nonidentary) bir özne tarafından yürütülen bir çekişme nerede varsa orada demokrasi vardır. Demokrasi biçimleri, bu görünüşün ortaya çıkışının, çekişmenin bu kimliği-belirsiz / kendisine-özdeş-olmayan öznelleşmesinin ve yürütülüşünün ortaya çıkışının büründüğü biçimlerdir. Bu ortaya çıkış biçimleri, politikanın kurumsal mekanizmaları üzerinde bir etkide bulunurlar ve diledikleri her türlü mekanizmayı kullanırlar. Onlar eşitlik yazıtları üretirler ve varolan yazıtlar hakkında argümanlar ortaya koyarlar ve bu yüzden de onlar, seçilmiş meclislerin, konuşma ve ifade özgürlüğünün kurumsal güvencelerinin, devlet denetim mekanizmalarının varoluşunu hiçbir şekilde umursamaz değillerdir. Onlar, bu gibi şeylerde, uygulanıp sınanmanın ve sırası geldiğinde de onları dönüştürüp değiştirmenin koşullarını görürler. Fakat bu gibi şeylerle özdeşleşmezler ve hele hele bireylerin var olma tarzlarıyla hiç özdeşleştirilemezler.
[...] politik yersizlik / mülkiyetsizlik, aidiyet taşımamak değildir. O, iki misli aidiyet taşır: yerler / mülkiyetler ve parçalar dünyasına aidiyet ve yersiz / mülkiyetsiz topluluğa, yani eşitlikçi mantığın hiçbir paya sahip olmayanlar parçası olarak kurduğu topluluğa aidiyet. [...] Öznelleşme aralıkları kimlikler arasında, mekânlar ve yerler arasında kurulan aralıklar olan bir topluluk içi dünyalar topluluğudur. Politik bir-arada-olma (étre-ensemble / being-together), bir arada-olmadır (étre-entre / being-between): kimlikler arasında, dünyalar arasında. [...] Politik aralıklar, bir koşulu kendisinden bölüp ayırmakla yaratılır. Onlar, verili bir dünya içinde sabit bir yerde tanımlanan kimlikler ve yerler ile başka yerlerde tanımlanan kimlikler ve yerler, orada hiçbir yeri olmayan kimlikler ve yerler arasına bir çizgi çekmekle yaratılır. Politik bir topluluk, ortak bir özün veya ortak-olanın özünün edimselleşmesi değildir. O, ortaklaşalık-içinde olmak bakımından verilmeyen şeyi ortaklaşa-paylaşıma-sokmadır: görülür-olan ile olmayan arasında, yakın ile uzak, mevcut ile namevcut, var ile yok arasında. Bu ortaklaşa-paylaşıma-sokma, verileni verilmeyene, ortak-olanı şahsi-olana, ait olanı ait olmayana bağlayan bağların kuruluşunu gerektirir. İşte bu kuruluş içindedir ki ortak insanlık kendi davasını savunur, kendisini gösterir ve etkili olur.' Jacques RANCIÈRE - Uyuşmazlık: Politika ve Felsefe Kitabından Kesitler.. (Aralık Yayınları) (Kaynakça: Potlaç)
Başlangıçların yarım yamalak konulduğu, sesin sözün değil tastamam tantananın, gümbürtünün, gümbürtüde ortaya dökülenlerin ön planda tutulduğu, önemsendiği bir menzilde şekillendirilmeye devam eden iş bu hayat döngüsü çözümlemeleri zorunlu kılmaktadır. Birinin yahut ta diğerinin seslenişinin aralıksız bir biçimde paralize edilmeye çalışıldığı, istisnasız hırpalandığı bir yerde yaşayabilmek tüm sorumsuzlukların ilaveyi gereksiz bıraktıracak yüzeylerinde yapılanları konuşabilmeyi önemli kılmaktadır. Bugün yaşadığımız coğrafya etkin, egemen, baskın olanın tahayyülüne göre şekillendirilen bir gayya kuyusundan pek farksız, pek uzakta değildir. Çağrışımların, çoğaltımların ve nihayetinde bunca eğriliğe karşı sözün derdest edildiği bir mefhum bina edilmektedir. Dönüp dolaşılıp batıp çıkılıp demokrasi denile gelenin nasıl yağmalandığını görebilmek için yapılanlar birbiri ardına bugünü kapsamaktadır. Yaşayabilmek için önceliklerin her gün değiştirildiği, şart koşmaların, dayatımların her an başka bir utancın sınırlarında sabitlenmeyi, sınırların içini aşmadan o menzilde kalakalmayı dayattığı yerde yitirilen güncelliğimizdir. Yitirmeye bağışıklık kazandırılmamızdır.
Her günün bir önceden ağır ve bir öncesinden de fenalıklarla donatılmasının her anın istisnasız bu karaşınlık ile hemhal edilmesinin şeceresidir dökümlemeye çalıştığımız. Kelimelerin içerikleri boşaltılırken her sözcüğün çağrıştırdığı anlamlar gerçeklikten kopartılırken ıssızlaştırılırken tıpkı bir çöldeki vahanın hali gibi seraplar arasında yol almaya mecbur kılınmaktayız. Bugünün, şimdinin bunca hoyratlıkla ve handiyse aralıksız bir biçimde kotara geldiği yegane şey bütünde deneyimin / gerçeklik ile yolunun önünü alma çabasıdır. Yoksunlaştırıldığımız yerde sorunları görmeye de ihtimal bırakılmadığından, erk kendi bildiğini eylemeye devam edecektir çünkü. Yıllardır süre giden eleştirilip durulan vesayetçilik bu kez kendiliğinden yeni bir forma ulaştırılacaktır. Burjuva siyasetinin dünkü gediklilerinin, dün mağdur olanların sözlerine, kelimelerine, vurgularına ve eylediklerine yaptıklarıyla dönüşümlerini eksiksiz sağladıklarını kanıtlayan resmi, gerçek bir yıkım cismanileşmektedir. Dün yok sayılanlar bugün bütün olan bitenin farkındalılığında kendisine benzetemediğini yine yok sayarken bulmaktadır.
Dün geçmişte kaldığı varsayılanların bugünün çizgisi, yönü ve faunası içerisinde birer ikişer yeniden canlandırılması gerçekliğimizin içler acısı halini de ortaya sermektedir. Politik düşkünlüğün siyaset argümanlarının birbirilerine benzeş, muğlâklıktan asla kaçınmayan hiç gerçek sorunlara eğilmeyen, görmeyen ve anlamayan yapısının tekrarlanmasıdır karşılaştığımız. Yaşıyoruz sözüm ona her yanımız yaralarımızın giderek gemiyi azıya aldığı bir heyulanın içerisinde. Bir muasırlıktır söylenip durulan vaazın orta yerinde bütün o cafcafın kenarından görünen bir çocukta belirgin olur bu kimi zaman. Koca bir kentin ziyaret edilmesinin olağanlığını alt üst eden tavırların aralıksız alınmasıdır bunun gibi nicelerini örnekleyecek olan. Geçtiğimiz günlerde gidilmiş olan Wan'da kontenynerlarda yaşam mücadelesi veren depremzedelerin gözlerinden anlaşılabilir belki anlatmaya çalıştığımız. Geçtiğimiz hafta içinde kapılarına dayanan, hakaretin bininin eksik edilmediği kolluk kuvveti baskınıyla bir haftalık mühlet verilen insanların yaşadıklarından anlaşılır bir ihtimal. Boyutların sınırların alaşağı edildiği bir zamanda o fakirliğin yoksunlaştırmaların nasıl öncelikli hedef haline dönüştürdüğünü ortaya koyan bir vesikadadır bu çözümleme kimi zaman!.
Bakmazsan görmezsin sorumsuzluğunda ilerlemeye devam eden erkin kendisinden ötesi herhangi bir sorun ihtiva etmeyen, ama yoluna çıktı mı ezilmesi gerekenler olarak görülmeye devam edildiğinin hazin kanıtıdır bu karşılaşmalar. Vizörler, dijital gözetleyiciler hiçbir türlü haberdar etmezken sınırlar ötesindeymiş gibi görünen yüksek duvarlarla çoktan izole edilmiş olan cezaevlerinde eylenenlerde görülecektir bu mesel. Şakran 2 ve 3 no.lu T tipi cezaevlerindeki tutsakların hastaneye giderlerken ring aracında karşılaştıkları işkence senasındadır görülmesi gereken. Biat ettirmenin koşulları gün aşırı görülmüyor nasıl olsa diye akla yerleştirilmişken eylenenlerin fecaatidir tüm o bahislerde açık seçik ifade edilip duran insan bahsini çürüten. Muasırlık masallarını paramparça eyleyen. Sözcüklerin sıklıkla yinelene geldiği bir yerde her ne oluyorsa oluyor sakız bellenip sıklıkla söylenenlerin boşaltıldığı yerde bu yaralar enikonu belirginlik kazanıyor. Her ne oluyorsa oluyor muktedir avaza tutundukça, sillesi, şamarı, işkencesi, tahakkümü bir başka yerde başka bir menzilde başka bir hayata da kendi bildiğini dayatmaya eviriliyor.
Sorunların önemi birbirlerinden hemen hemen hiç ayrıştırılamayacak kadar çok, sık birbirlerine yakın duran aralıksız bir biçimde çoğaltımındadır bizi bu notları yazmaya şevk eden. Ne cümle kurabilmektir mühim, ne de kurulanın bir menzilde olan biteni tek başına anlamlandırabilmesi mümkündür. Her yanımız, her anımız bambaşka tenkitlerle dönüştürülürken, başka bir şeye evrilirken unutulması şifahen bildirilenlerin hakikate ulaştırılması, hakikat bildirilmesine karşı bir çığlıktır. On dokuz yıl önce kaybedilen Nihat Aydoğan'ın akıbetidir bu satırları yazmaya onca alıntıyla, bunca biganeliğin biçareliğin dayatımında nasıl da usul usul sessiz ve sedasız dosyaların zaman aşımına uğratıldığının hayal kırıklığıdır. On dokuz koca yılda bir milim ilerlemeyen, adalet tecellisini tastamam yok sayan, umursamayan bir memleket için tabii istatistiki rakamlar, sıradan birisini bir insanı çağrıştırmayacaktır. Gelgelelim yok etmelerin aralıksız sürdürüldüğü bir yerde daha bir kaç gün önce eli kanlı katillerin mahkeme zabıtlarına giren sözlerindeki gibi Kürd illerinde eylediklerinden pişmanlık duyduklarını ikrar ederlerken, sözlerinin her yanına sinmiş olan devletlû aklının her nereden ve nasıl bunca insanlığa karşı suçu bir arada işleyebildiklerini gösterirken yaraların basbayağı açıkta konulmasıdır düşündürücülüğünü muhafaza eden.
Muhafaza edilmiş resmi olarak dondurulmuş bir zaman dilimine sabitlenmiş olan şeylerin bugün farklı cümlelerle, farklı tekniklerle yeniden kotarılmasının önünü almak bir yana kanıksatılması gayretkeşliğidir düşündürücülüğünü koruyan. Elzem olan yaraları ortaya çıkartan müsebbibi olanların bir an evvel adalete hesap vermeleriyken bizim gibi ülkelerde ne kadar yokuş yukarı çekilirse, ne kadar itilip çekilip, çekiştirilirse o kadar çabuk unutulacak meseller olarak algılatılması son kertede hazindir. Hezeyanlar gözle görülen, yaşanılan alanların hemen diplerindeki mahallelerden yerleşim birimlerinden ve kırsaldan ortaya çıkanlarda daha da kalıcı bir biçimde kendini hatırlatmaktadır oysa. Yıllar geçtiği varsayılan zaman akışında artık adı sanı anılmayan, doksanlı yılların tıpkı seksenli yıllar benzeri, benzeşinde olduğu gibi aynalaması, bugüne yansısının demokratik sınırlar içerisinde yapılmasıdır düşündürücü olan!. Demokrasiyi benzettikçe, dönüştüre dönüştüre muhafazakâr ileri tanımları arasında salınmaya devam eden bir aralığa hapsettikçe daha pek çok meselde bu algının nelere yol verdiğini görebilmek mümkün olacaktır. Görebilecek miyiz?
Dönüşüm çabasının altında kentlerin dokusunu basbayağı altüst etme çabasının bir başkasının yapıldığı meskenlerden; Sarıgöl'ün Şen Mahallesi'ndeki yıkımdan sonra yerlerine yapılacak konutların herkese (yabancılara) satılabilmesinin düzenlenmesinde Gaziosmanpaşa Belediyesi, Başkan Yardımcısının sözleridir görülmesi gerekli olan. Yurt dışından Ermeni’ye, Yunanlılara, İsraillilere satmıyoruz, konutları diye atfedilen kestirilip atılan mesellerin nasıl da defterler kapandığı geçmiş geçmişte kalmıştır tespitini basbayağı çürüten bir ırkçılığın bugün halen tekrar edilmesidir görülmesi gerekli olan. Nefret kusmaların alelade bir tavır olarak sıradanlaştırılmasından sonra siyaset erkânının, yönlendirdiği isimler ve seçilmişlerinin, karar verenlerin ve adalet sağlayacakların halleri birbiri ardına bu pejmürdelik retoriğinin yapısını daha anlaşılır kılmaktadır. Yok, sayılanların zaten yok edilmişlerin arkasından eylenen cümleler hâsılı tek bir noktaya çıkmaktadır: Yok etmek sıradandır. Demokrasi bangır bangır gelsin, duyurulsun bu memlekette öteki türetiminin, ötekisi diye bilinene karşı hıncın asla tükenmeyecek, sonlanmayacak hiçbir zaman bitmeyecek bir mesel haline dönüştürülmesidir korkunçluğu tescillenen.
Adıyaman'ın Yenimahalle'sinde gerçekleştirilen Alevi evlerinin kapısının işaretlenmesidir bu korkuyu derinleştiren bir başka örneğin ve tescil edilenin vesikası. Yaşamı sınırlandırmak, gözetim ve denetim altına alarak, ama kendisi ama yol verdiklerinin gayretleri ile memleket sathının nasıl bir dönüşüme tabi tutulduğu artık aleniyettedir. Yıllardır sözü edilmeyen, adı anılmayan ve görülmeyen artık demokrasinin en olgun zamanlarını ustamız sayesinde yaşarken, kazın ayağının hiç te öyle olmadığını ilan eden teşebbüslerin pekliğidir dikkatinize sunmaya bir özen çalıştığımız. Yaşamayı belirli bir sinizm dâhilinde, korka korka, çekine çekine, susa susa eylenebilecek bir mesel haline dönüştürmelerin buralardan karaşınlığı hiç eksik etmeyecek bir tavrın kendisi olduğu bilinesidir. Çözümsüzlüğü var olan-edilmiş kötürümlüğü muhafaza ederek şimdiye taşıyarak bütün bunlar olup biterken paketlerin, açılımların yüzleşmelerin gerçekleştirildiği yanılsamasını mütemadiyen tekrarlayıp durarak sabitlendiğini fark etmek mümkündür. Göz görmeye, bilinç gördüklerini ifşa etmeye, hafızaya eklemeye ve unutmamaya kanidir.
Bunca heyulanın, gümbürtünün kıyısında yaşamın nasıl bir kötürüm hal ile yeniden tanımlandırıldığın idraki ise Ranciére'in metninde saklı duran sözcüklerdedir. Betimlemelerin sınırlarına sabitlenmiş anlatılmasına müsamaha gösterilmiş olanlar kadarıyla haberdar olunan bir zamanda hemen her şey insanlığın aleyhinedir. İnsanlık meselinin nasıl bir kıyamet ile yüzyüze kaldığını bildirendir. Kıyamlar yerle yeksan etmek için, can almak için, kaybetmek için değildir sadece, felaket bu kadar sıkça tekrar edilip durulurken yapılan edilenlerin tüm süreğenliğinde karşılaştıklarımızın dillerindedir. Sözcüklerin yapısının bozulduğu meramın bile isteye anlaşılmazlıktan gelindiği herkesin aynı tornadan çıkmış personalar olarak tasvir olunduğu bir yerde Orwell'in yazını bir kez daha gerçekliğimiz olmaktadır. Orwell'in satırlarında dökülenler çokluğun, çoğaltımın, çok renkliliğin, hayatın kendisinin nasıl yönlendirilip sınırlandırılabileceğinin en kestirme tutanağıdır. Bugünün ülkesinde, gördüklerimiz sadece kıyısından değinebildiklerimiz, sadece bir kaç satır ilişebildiğimiz, alıntılayabildiğimiz şeylerin yekûnu o satırların arasındakilerden çok daha fena, çok da züldür.
Hayatın nasıl idame ettirileceğine sözüm ona karışılmıyorken, bunun altı çiziliyorken asıl müdahalelerin hep bu büyük sözler sarf edilirken eylenmesidir üzerine düşünülmesi gerekli olan yol nereye? sorusunu manidar kılan tecrübe diye yaşadığımız. Hatanın belirli bir özenle beraber biteviye yeniden doğru diye sunulduğu bir yerde yaşama vurulan ketleri sorgulayabilmek ne zamandır bunun sualidir derdimiz! Kaybettirildiğimiz, yere kapaklandığımız, yok sayıldığımız çoktan dış kapının mandalı bellendiğimiz, mihrak olarak anıldığımız çoğu yerde öyledir diye onaylandığımız bu yerde demokrasi bomboş bir edim midir bir türlü meselin özüne vakıf olunmasının yolu açılmayan. Nedir nicedir? Büyük sözlerin, gösterişli şamataların arasında zikredilenlerin, eylenenlerin değil tam da kenarında kıyısında olup bitenlerin neleri başımıza getirdiği ortadayken "davamızı" savunmak, sözümüzü esirgemeden koruyabilmek, anlatabilmek ve masallara karnımızın tok olduğunu idrak ettirebilmek ne zaman söz konusu olacaktır, hangi zaman? Yaşamakta olduğumuz güncellik sınırların çoğaltıldığı, özgürlüğün sadece sözde kaldığını teyit eden, adaletin beklentilenemeyecek olan tanımlandırıldığı, her şeyin alelacele kararlarla zora koşturulmaktan ayrısının temsilinin dahi söz konusu edilmediği, çözümsüzlüğün nihai sonuç olarak zikredildiği bir karaşınlıktan mürekkeptir.
Karaşınlık zorda koymaların değil aynı zamanda nerede söze karışılıp, nerede devletlûdan olur beklenip, direktiflere uyulacağını yineleten bir kavram haline dönüştürülmektedir. Soyutlaştırıldıkça mesellerin bilmiyorsak yoktur düzeyine sabitlendiği bir bakışımın süreğenleştirilmesinin tam karşılığını oluşturmakta iş bu atfettiğimiz karaşınlık. Erk, muktedir, iktidar hemen her şeyi dönüştürürken geride bıraktığı izi de temsil etmektedir, karaşınlık. Gerçeklik bir masala evrilirken, gerçekte olan hülyadır diye resmedilmeye eskiden de çok çalışılırken, reddedilirken istisnasız bir biçimde asıl tahrifatın her nerede, nasıl kotarıldığını göstere gelmektedir karaşınlık. Behemehal devreye konulan tedbirlerin ortak uzama ait müşterekleri geliştirmek, çoğaltmak, kalıcılaştırmak söz konusu edilmeksizin yok etmek adına türetildiğini, yinelendiğini göstere gelendir karaşınlık. Göze çekilen perdelemelerin olağanı normali paralize ettiği bir mefhumdur karaşınlık Her durumda üstten bildiren, emreden, aklı hakir gören, aşağılayan aklın devlet aklının her ne olduğunu cismanileştiren bir odaktır karaşınlık.
Bildik değer yargılarını oluşturan duvarların-sınırların gerçeklikte olanlarla hemen hemen aynı-eşit yıkımı beraberinde güne dâhil ettiği, sorgusuzluğu olağanlaştırmaktan bir adım ileriye taşıyarak korkularla burun buruna yaşamayı öneren bir yaşam tecrübesinin kendisidir karaşınlık. İşte devletin günü: kendi korunaklılığına zeval getirecek olarak gördüğünü helak etmek, yok etmek üzerine kurulmuş bir mekanizma olduğunu da ifşa etmektedir. Orta yolu buluyoruz, sözü ortaklaştırıyoruz, derdin ne olduğunu idrak ediyoruz vs.nin seslendirilmesinin tam karşılığında kotarılanlardır karaşınlık. Hakikatin dönüştürüldüğü ulaşılmaz kılındığı bir çabalanım söz konusudur. Yıkım çat kapı getirilirken asıl derdin her ne olduğu kenara itilmekte, söze sahip çıkmaların yoluna yeni engellemeler icat edilmesidir karaşınlık. Düzen halkla olan akdini her seçim zamanı kerhen-geçici düzenlerken, kalıtlaşan vurdumduymazlığının her ne olduğunu gösteren bir aracıdır karaşınlık. Toplum mefhumu yenilenirken bu akitler aracılığıyla kesin olan yegâne şey gözetimin daimiliğinin teminat altına alınmasıdır. Gözetim tüm unsurlarıyla her adımımızı her an yaptıklarımızı takip etmektedir. Somutlaşan hayatın, dijital gözlere prangalanmasıdır.
Olumsuzlamanın bunca kolay sirayet edebilmesinin, kötü diye işaretlenen, hedef, zümre yahut ta düşüncenin bunca alelacele çoğaltımı denetim unsurunun daimiliğindendir. Sindirme meselini, o mertebeyi çoktan aşıp yaralarımızın baş müsebbibi denetim unsuruyla beraber olağanlaştırılan karaşınlıktır. Değil tartışmanın konuşup da cümle kurabilmenin o edimin sınırlarının bile boşa çıkartıldığı bir mesel. Faunamız sözüm ona geliştirilirken aslolan had bildiriminin bunca kolay kılınabilmesidir. Sessizleştirilen toplumun daha da fazla çukura gömülmesi için türetilenler belirli bir dağarcıkta hemen yanımızda işini görmektedir. Bütün bu reva görülenlerin toplamı, içinde kaldığımız çukurun derinliğinin sağaltımı ise her gün uydurulan, biçilen katılan fenalıkların eyledikleridir. Devlet diskuru normatifi yerle yeksan ederken üstüne dikildiği ucubeliğin kendisidir. Günümüz şartlanmışlıklara kurasız bedelsiz teslim edilmişken çokluk üzerine çabalanmanın önü de böylelikle alınmış olur. Soyutlanan sorgunun bir mizansen haline dönüştürüldüğü, genelin olan bitenden bihaber kalmaya olanca hızla devam edeceği bir yapımın imalatı gözümüzün içine baka baka sürdürülür.
Devletin bekası, müşterekin, halka ait ve halka dair olan sözün hemen her yerde yok sayılmasının gayretinden bunu görebilmek mümkündür. Daimi kılınanın, anlık tevatürler, tahayyüller olarak dile getirilenlerin birbiri peşi sıra tahrifatın / dönüşümün ivedi kılınmasıdır. Kalıcılaştırılan hemen her gün aklın / dimağın sınırlarına taarruz edilip, alaşağı etme çabasının norm bellenmesidir? Tekrardan soralım yol nereye? Beyhude bir sav olarak değil, sözün geçerliliğini şimdi şu zamanda bile muhafaza ettiğini, kendi rotasını bütün bu karaşınlık düzeneğine karşı kotardığını yinelemeliyiz belki. Kısıtlandırılmış olan er ya da geç kendini / doğrusunu ikrar edecek bir başka aklın fikrin okunabilirliğine dair patikalar çıkartacaktır. Bu siyaseten doğrucu kolaya kaçan bir tespit değildir. İnsana dair hemen her mefhum ivedilikle zapt edilip yok edilirken belki bir imdat çığlığıdır belki nicesi gibi bir im, seslenişin kendisidir. Bütünün lime lime edildiği yerde sürekli yeni prangalarla yaşama mecburiyetine alıştırma gayretidir göz korkutucu olan. Olan biteni tüm anlamlandırma gayretlerinde karşılığını an evvelinden bulanın zulüm olduğunun aleni ifşa olmasıdır şimdinin en yalın meselesi.
Her günün yaşanmamış dipnotlarla sonradan eklenmiş tasvirlerle tevatürlerle dönüştürülmesinin, ortak olana kastın, açık yaraların da fazla kanatılmasının, eski defterlerin kapatılmadığının ve zihnin asla pes etmediğini göstermektedir, nereye kadar? Eskide kaldığı öne sürülenlerin yüzleşme, çözümleme, açılım ve paket açıklamalarıyla o eksiklerimizin sıfırlanacağı defaatle hiç ara verilmeksizin bildirilmekte, dönüşümün gerekliliği aralıksız bildirilirken eskinin hemen her şeyinin korunması gayreti yine yeniden kendini göstermektedir iyi de nereye kadar? Bildiğimizi, aştığımızı sandığımız her meselde tanımı her ne olursa olsun bu yeni ülkenin güncelliğinde bir fiil korunaklılığını, yekpareliğini, demirbaşlığını muhafaza etmektedir. Gördüğümüz, tüm kederi çoğaltan bu kesintisizliktir. Bir heves iki kalas muştulanan, biteviye yinelenip durulan demokrasi-tik ülke savının nasıl koca bir yalandan ibaret olduğunu görmektir mesel. Her gün deneyimlenen, erkçe tanımlandırılan sınırları daraltmanın, nihayetinde sadece soluk alınacak bir daraltıma kadar sıkıştırılmaktır. Balık istifi.
Tahayyül edileni sözüm ona millet-halk diye ikilemlerle sınatan, biteviye ayrıştırmanın aklın peyderpey kotardığının zulmün tasdik edilmesidir. İleriye giden ülke değildir!. İleri giden bu karaşınlık düzeneğidir. Bir gün bir dava salonunda kendini göstere gelendir. Bir başka gün bilgisayarı diğer 599 talihsiz, fişlenmişten çok daha iyi kullandığına kanaat getirilene reva görülendedir. Bir gün sözler verilmiş olunmasına karşın hakkaniyetin bir kenara terk edildiği, yüzlerce ailenin karakış kapıyı çalarken tek başlarına konulmasındadır. Yahut ta yüz koca haftadır üzerine hiç düşülmeyen soruşturma konusunda zerre ilerleme gösterilmeyen, her şeyin muğlâk bırakıldığı bir Roboski suretindedir. Tutsakların yaşadıklarına pişman edilmeleri için tüm olanak ve ihtimallerin seferber edilmesindedir. İçerisi dışarısı fark etmez her yerin her gün cehennemi kılınmasındadır. Sorgusuzluğun daimi bir yönelim, tercih olarak suna gelen hemen her şeyi hayalî menzile sabitleyen ve yok sayan zamanda görebilmektir meselenin özü.
"Bugün yeniden söz aldık. Derin bir biçimde insani-ve bundan ötürü muğlak- bir deneyimi yaşamaktayız. Bu da demek oluyor ki, (meramımı nasıl anlatsam) bize anılar sunan bir gerçeklik, yücenin bize izin verdiği piyasanın yıkımından sonra vuku bulan bir anlam ufkundayız." Antonio Negri'nin Sanat ve Çokluk yazınında deneyimlediği okurla paylaştığı bir mefhumda kendi seçimlerimize baş başalığımızdır. Her yanımız delik deşik edilip, karaşına teslim edilmiş, rehin kılınmışken neredeyiz bunu anlamanın arafındayız. Yerginin tenkit ve tehdidin, son kertede ölümcül sonuçlarıyla bir başımızayken karar anındayız. Yok, olmamak için. İnsana dair olanın kenara apar topar terk edildiğini, yenilik olarak sunulanın janjanlı ambalajının altında hayata kastedişleri muhteviyatında taşıdığının idrak edilmesinin elzemliliğindeki bir noktadayız. Günün getirdiğinin şatafatlı cümlelerle, balkon konuşmalarında şurada burada zikredilenlerle asıl gerçekliğin birbirinden epey uzak olduğu bir yerde yolun çok ama çok başındayız. Adımlanması gereken eşik, bir devinim yahut ta darbe diye ağızlara sakız edenlerin beklentileri değil, şimdinin karaşınlığına, rıza dayatımlarının alayına başkaldırıdır.
Hayatı çözümlenemez kılan değini ve teşebbüslerin karşısında anlama gayretkeşliğinin kendisini oluşturacak bir başkaldırmadır. Gerçek tahrif edilirken, yıkıma açık terk edilirken bir yerden başlamak gereklidir. Denetleyici konumlara sahiplerin hemen her anı tüket ve unut ama asla yarını sorgulamaya iliştirmişken tam zamanıdır sual etmenin, söze karışmanın. Gün yeniden doğarken, belirirken bütün bu değindiklerimiz bir gerçek haline dönüştürülürken ne yapmalı sorgusu mühim olandır. Çokluğu cismanileştirmek için, bir arada bir olarak yaşayabilmenin sadece Gezi komünündeki o yirmi güne ait bir geçmiş olarak kalmaması için vesile teşkil edecek bağlaçtır sorgu. Soracak mıyız sorgulayacak mıyız sinip kalakalacak mıyız? Sorgulayacak mıyız, unutup her şeyi şerrin bunca olumlanmasına bakakalmaya devam mı edeceğiz?
Tanımlar birer ikişer elimizden (ç)alınırken insana dairi hatırlatacak direnci bulacak mıyız? Karaşınlık olağan gelişmelerin bir sonucuymuş gibi dillendirilen, nihai netice kabilinden bildirilen bir mefhum olarak hayatlarımızı kapsamı altına almaktadır. Her anımız bir biçimde dikizlenirken, kayıt altına alınırken ezberden okunanlarla gerçek tahrif edilmektedir. Her gerçek yıkılıp, yeniden tanımlandırıldığında esas gaye cümlelerimizin yarım yamalak konulması gayretidir. Derdinse hemen hiç anlaşılmadığı bu menzilde ne edersek, ne söylersek ne yaparsak muktedirin duvarlarına çarpmakta ve duyumsanmamaktadır. Oysa ezberden değil tastamam günün getirdiklerinde karaşınlığı alt etmek için derman yaşatılanların tözünde saklıdır. Avaz, çığlık veya soluk olarak yer almaktadır. Farkına varabilmek, bütün bu hegemonik, benim doğrularım diyen muktedirin ikliminden çıkış için çokluğu bulabilmenin ve onu kalıcılaştırmanın yoluna zemin oluşturacaktır. Yeter ki uyanalım…
>>>>>Bildirgeç
Ülkesinden yıllar yılı uzakta kalmış sürgün bir sanatçının dönüşüyle, sürgününde hayatı noktalamış, şarkılarına çok şey borçlandığımız başka bir sanatçının kovulma anısı eşliğinde anılıyor kadim derdimiz bugünlerde.
Hangi tarafından baksan yolları virajlı, böğrü iki yanından uçurumlara yaslı, vasıtası devrilmeye müsait bir sürecin yanağı okşanıyor gürültüler içinde. Kalabalıktan hala diş gıcırtıları gelse de, o kadar cesur değiller tekme savurmaya. Vaktiyle korkunç bir hengâmenin ortasında diyetini isteyenler, şimdi bir iade-i itibarın sahipliğine yarışıyorlar. Etrafına toplanıp lanetlenen isimlere gönüllerin misafir odası açılıyor artık. Uzak yolların, zor yılların yolcusu bekleniyor ne de olsa. Kimilerinin yalnızca ruhu kalsa da… Bu yüzdendir ki elini attığın her şarkı ağlamaklı, türküler zaten boğazına kadar kedere batmış durumda. Çatlak sesli bir hoparlörden müziksiz yayılan düet bile nemlendirebiliyor kimi gözleri…
Geçtiğimiz hafta Başbakan’ın davetiyle Diyarbakır’a gelen Şivan Perwer’in memleketinden ayrı geçirdiği yılların altını daha haberin girişinde çiziyordu gazeteler. Bazı meselelerde uzun tutulmuş zamanı bir insan ömrünün dönemleriyle izah etmek, zamanla boyutlanmış anlamın şiddetini artırıyor kanımca. Şivan’ın yurduna hiç dönmeden geçirdiği yılları 37 rakamıyla belirtmek yerine, onun gidişiyle doğan çocukların bugün orta yaşlı insanlar olduğunu söylemek, o yaşlara gelinceye dek ne çok günün, ayın, mevsimin geride kaldığını da beraberinde düşündürdüğünden geçen zamana hakkını bir parça teslim edebiliyor. Yalnızca zamana hakkını vermekle her şey bitmiyor elbet, gözler oradan iktidara çevriliyor. Kürt meselesindeki manzaranın sembol değerinde isimleri olduğundan Şivan’ın bir orta yaşı kaldıracak müddet ülkesinden ayrı kalmasına vakarını bozmadan özür diliyor devlet. Ahmet Kaya’nın sahneden kovulduktan sonra gittiği uzaklarda ölmesine hayıflandığını açık etmekten çekinmiyor. Devletin kolay bükülmeyen dili de gün gelip bir kemiğinden özür dilemeye kırılıyor. Kürt sorunundaki özre böylece parça parça ısındırıyor dilini. Kemikleri kireçlenmiş nice özrün sızısıyla hissediliyor bu sözler.
Hükümet, Diyarbakır’a bir hatayı hafifletmeye giderken, şehirde bir annenin feryada varan sesi duyuluyor. Lice’deki karakol yapımını protesto ederken öldürülen Medeni Yıldırım’ın annesi Başbakan’dan oğlunun katilini soruyor avaz avaz. Tek kişilik yürüyüşü ve binlerce evlada karşılık gelen haykırışı Başbakan’ın geçeceği caddede asılı kalıyor öylece. Oğlunun ölümüne cevap bulamamış bir iktidarın peşinde bir alay insanla bölgeye barışı müjdelemesi canını sıkıyor bir annenin; içindeki öfkeli acı onu hiçbir sözün sahiciliğine inandıramıyor. Elinde zor zapt ettiği Medeni’nin pankarttaki resmiyle sağa sola acele adımlar atarken, kendi oğlundan başlayan cümleler bir bilse nerelere yol oluyor…
Başbakan çıkıyor sonra kürsüye, dağdakilerin inmesinden, cezaevlerinin boşalmasından söz açıyor. Sahip olduğu iktidarın muazzam derinliği bile kürsüdeki bu sözü dengelemeye yetmediğinden olsa gerek, çok geçmeden, gerçekleşmesi arzu edilen hayal olarak tarif ediliyor her şey. Sorumluluk makamının en tepesinde de kimi işler bir hayalin bahtında bekletilebiliyor yani…
Herkes bir tarafa çekiştirirken bu buluşmayı, Başbakan’ın sözlerinden, Şivan’ın dönüşünden, Medeni’nin annesinden bir yer tutmuş kendi meşrebince yorumlarken Diyarbakır’daki hadiseyi, şöyle bir soru öksüz gözlerle bakıyor kenarda:
Siyasi dengeler yüzünden hususi hayale yorulan sözlerin, öldürülmüş çocuğunun hesabı verilememiş annelerin ve bu işi olsa olsa kırılmış sanatçıların, örselenmiş türkülerin çözeceğini iyi kötü bilip oraya eğilenlerin ortasından nasıl bir yola çıkacağız?
Siyasetin ele avuca sığmaz dili, ölmüş çocukların üzerimizde bıraktığı hayatın emaneti, annelerin dinmeyen öfkesi uzun tutulmuş bir ağıtla, birlikte söylenilmiş türkülerle örtülemeyeceğine; lakin temiz bırakılmış yegâne yerimiz de türkülerin, şarkıların içinden geçtiğine göre, Medeni’nin annesi cadde boyu feryat ederken biz Şivan’la “Megri” mi diyeceğiz meydanda, “Ağlama” yani?
Bütün bunların gönlünü hoş edecek, içimizi genişlete genişlete söylenecek bir türkü diyorum, bulabilirler mi acaba?
* Akla düşenler, yola çıkıldıkça derinleşen açmazlar ve sorun yumaklarının bireyi neredeyse dakika sekmeksizin nefessiz bırakışı karşısında hala "akil" olanı aramaya devam ediyoruz. Akil olanın belirli kural ve kıstaslarla belirlenmiş zümreler için özel bir armağan olmadığına inatla inanmak istiyoruz. Derdimiz meramın görünür kılınabilmesi. Bahis açtıklarımız anaakımın yüz göz olmaya tenezzül etmedikleri. Etmekten bir özenle, koşar adım kaçındığı şeyler olmaya devam ediyor günahıyla sevabıyla. Sözün tamama erebilmesi, kelam olarak ortaya atılanların işitilmesi ve ortaklaştırılması ile mümkündür. Söz, bahsin çoğaltılması için mevzunun anlaşılabilmesi için bir anahtardır. Meramın sınırlarında kısaca değindiklerimizin tamamlayıcısı olan metinleri paylaşmaya çalışıyoruz. Emre DAŞAR'ın kaleme aldığı Türkü Meselesi'de bu minvalde söz ve seslenişiyle beraber yazıda değinemediğimizi ortaya çıkartan bir okuma. Yazmak sadece sorumluluk değil aynı zamanda bildirilmeyene karşı, görünmez kılınmışlığa karşı bir tepkimedir. Meselin özüne vakıf olabilmek ancak, anlama çabasına dört elle tutunmaktan geçmektedir. Emre DAŞAR ve Fraksiyon.org'un anlayışlarına binaen metni sayfamıza iliştiriyoruz.
..Fark edilebilir ayrıntılar ile dönüştürücü, ayrıksı duruşların sebeplerini irdeleyerek endişe giderici, tanımlanmamış olanı arz etmeye çabalayarak yardımcı olmaya Deuss Ex Machina ile devam...İyi Haftalar...
Allame-i Ulul Arz’dan Ara Nağmeler
Okuma Parçası
Dönüşüm - Gentrification Belgeseli - Yönetmen Hakan TOSUN - Youtube
Turkish Capitalist Modernity And The Gezi Revolt - Ahmet ÖNCÜ - Journal Of Historical Sociology
“Gezi Parkı Eylemleri: Türkiye’de Toplanma Özgürlüğü Hakkı Şiddet Kullanılarak Engelleniyor” - Uluslararası Af Örgütü
Gördüm - Bir Gezi Parkı Direnişi Belgesel Filmi - Documentary Film - R H - Vimeo
Sesli Meram: Deuss Ex Machina Kayıt Bloku.. Geçtiğimiz Günlerden Ses ve Söz
Gezi Resistance In Istanbul: Something In Between Tahrir, Occupy And A Late Turkish 1968 - Süreyyya EVREN - Anarchist Studies
David Harvey ile Röportaj: Kentsel Mekan Mücadeleleri Neden Önemlidir? - Hiba Bou AKAR ve Nada MÜMTAZ - Sendika.org
Kîne Em? - Çağhan KIZIL - Muhalefet.org
Hakikatin Gücü, Barışmanın İmkânı - Hülya DİNÇER - Bianet
Yeni Konjonktüre Odaklanmak - Başaran AKSU - Başlangıç
'Bunlar'ın İyisi - Mehmet TARHAN - Radikal.Blog
Roboskîli Çocuklar: 'Gülümseyin Lütfen!' - Xwe Metin AYÇİÇEK - Yeni Özgür Politika
Roboski’de O Gece - Ertan CANAN - Özgür Gündem
'Roboski, Devlet İçin Bir Samimiyet Testidir' - Nu Haber
Erciş'in Sokakları Travma Dolu! - Vahap IŞIK - Radikal.Blog
Erciş’te Depremzedeler Polis Zoru ile Sokağa Atılıyor - Jiyan
Vanlı Çocuklar ve TOKİ - Çiğdem TOKER - Cumhuriyet
Bir ‘Cumartesi’ Hikâyesi - Gökçer TAHİNCİOĞLU - Milliyet.com.tr
Ethem Sarısülük Davası - Basın Açıklaması - Taksim Dayanışması
“Ahmet Şahbaz Kim? Neden Bu Kadar Korunuyor?” - Ayça SÖYLEMEZ - Bianet
Nefes Almak İstiyoruz - Barış KİNEŞÇİ - Eskişehir Direniş Forumları
Ali İsmail Korkmaz İçin Adalet - Öznur SEVDİREN - Radikal
Ali İsmail Korkmaz Dosyasında "Güvencesiz Şehir" Skandalı - Gökçer TAHİNCİOĞLU - Yüzleşme
Dava Kayseri'ye Gitti Tanıklar Eskişehir'e Kaldı - İsmail SAYMAZ - Radikal
Gezi'deki Polis Şiddeti Soruşturması Beş Aydır Yerinde Sayıyor - Ötekilerin Postası
Avrupa Konseyi'nden "Gezi Raporu": "Polisin Tutumu İnsan Haklarını Tehdit Ediyor" - Başka Haber
Emniyet'in ‘’Gezi’’ Protestocularını Değerlendirmesine İlişkin Basın Açıklaması - Mazlumder
Büyük Gezi Davası Geliyor - Hüseyin İSTEMİL - Billur ÖZGÜL - Taraf
Ailesine Sarıldı, Askerler Saldırdı - ETHA
İstanbul Üniversitesi’nde Hasan Ferit’in Dedesini Üniversiteye Sokmayan ÖGB, Öğrencilere Saldırdı - Ötekilerin Postası
Barış Atay'dan Hükümete Mektup Var! - Muhalefet.org
Barış Atay'a Yöneltilen Suçlamalara İlişkin Basın Açıklaması - Nor Radyo
Redhack Davasını Bitiren Rapor - Türker KARAPINAR - Milliyet.com.tr
Taylan Kulaçoğlu Cezaevinde - Ayça SÖYLEMEZ - Bianet
Siber Polis “Manyak”ı Nasıl Buldu? - Ayça SÖYLEMEZ - Bianet
LGBTİ Örgütleri: “İbnelik” Davası Hepimize Açıldı - KaosGL
LGBT BDP Kol Kola - Rehber Gündem
Aile ve Toplumsal Değerler - Nazan ÜSTÜNDAĞ - Özgür Gündem
Savunmayı Savunmak - Gözde BEDELOĞLU - Birgün
'Tutuklu Avukatlara Özgürlük' Diyen Avukatların 3 Yıl Hapsi İsteniyor - Evrensel
Yeni Dava Da Hikâye Çıktı - Aysun YAZICI - Taraf
Dink Davasında Önemli Karar: İki Dava Birleşmedi - Radikal
Hrant Dink Davası 3 Aralık'ta - HaberHaberler
Erhan Tuncel Adliyeye Getirildi - Hürriyet.com.tr
Bunun Adı Irkçılık - Sümeyra TANSEL - Taraf
Dönüşümde Son Nokta: Irkçı Savunma - Elif İNCE - Onedio
Şen Mahalle İkinci Sulukule - Elif İNCE - Vimeo
Sadece Benim Mi Algım Seçiyor Yoksa Milletin Algısı Mı Bozuk! - Aris NALCI - T24
Kiliseyi Tezek Kokusu Sardı, Ruhanilerin Evi Ahır Oldu - Serdar KORUCU - Agos
Süryanice İsme Tuhaf Gerekçeyle Ret - Kemal GÖKTAŞ - KG' Blog
İzmir Polisi ’Kürt ve Alevi Öğrencileri’ Fişlemiş - Cumhuriyet
Gazi Üniversitesinde Sadece Alevi İşçileri Kovdular - Medya Tutkunu
Gönül Kendini Yurttaş Mı Sanırsın? - Ali TOPUZ - Utay
Skandala Bak! Enflasyon Anketinde Din Soruları - Gazeteciler Online
Skandal Sözler: Maraş'ın ve Gezi Eylemlerinin Arkasında Alevi ve Ermeniler var! - soL
O Polis Beraat Etti! - Posta.com.tr
Baran Tursun Olayının Esası ve Vurulma Anı Videosu - Baransav.com
Muğla'da Yolda Yürüyenler Gözaltına Alınıyor! - soL
Ayhan Çarkın: Tertemiz Kürt Halkına Zulmettik - Mesut Hasan BENLİ - Radikal
Ölerek Biter Mi Bir Halk? - Müge TUZCUOĞLU - Bianet
Gazeteciler: Bu Rezalete Bir Son Verin - ANF
Demir Kafesleri Başlarına Yıkmak - Zeki KAYAR - Özgür Gündem
Cezaevinin Çaresiz Hasta Mahkûmları - Akın BİRDAL - Gelecek Gazetesi
Görülmemiştir - Aslı ERDOĞAN - Özgür Gündem
Hasta Tutuklu Erol Zavar Açlık Grevinde - ETHA
Kürtlere Düşen Çocukluk Nedir? - Nurcan BAYSAL - Bianet
'Megri Daye' Meselesi (2) - Mıgırdiç MARGOSYAN - Evrensel
Komisyon Raporunda Resmi Teze Devam - Atılım Haber
BDP'nin Çözüm Planı - Yeni Özgür Politika
Kürt Halkına Üçgen Hapishane - Barış YILDIRIM - Fraksiyon.org
Bir Teorisyen Olarak Öcalan ve Komünden Uygarlığa Geçiş Olarak Kürt Hareketi - Demir KÜÇÜKAYDIN - Demir'den Kapılar
Bölünmüş Benlik ve Tarih Bilinci Arasında Kürdlük - İrfan BURULDAY - Kürdistan Global
Muslim: Türkiye Beni Ararsa Sevinirim - Amberin ZAMAN - Taraf
Rojava'da Ne Oluyor? - Erhan KELEŞOĞLU - Başlangıç
Turkey Rethinks State-run Kurdish Paramilitary Force - Susanne GÜSTEN - Al Monitor
'Keşke Gözlerim Kör Olsaydı' - Muzaffer ŞAKAR - Radikal
Allah, Kamu, Otorite - İsmail Güney YILMAZ - Fraksiyon.org
Gezi’den Kalanlar ve Farklı Bir Analiz - T.ŞARDAN - Milliyet.com.tr
Anarşistler, Cephecilik, “Sol Cephe” vs… - Gün ZİLELİ - GZ' Blog
Yol Ayrımı: Gezi Sonrası Bir Muhasebe - Foti BENLİSOY - FB' Blog
HDP’nin İletişim Politikası - Sarphan UZUNOĞLU - Jiyan
CHP/ML’lilere Açık Çağrı! - Osman OĞUZ - Kadraja Girmeyen
CHP'den İttifak Hamlesi! - Kıvanç EL - Gazete Vatan
Çakalların Uluması - Akın OLGUN - Birgün
Deriniyle Devlet - Nuray SANCAR - Evrensel
Başbakan'a; "Cemaatin Önünü Açmak" Ne Demek? - Ertuğrul KÜRKÇÜ - HDK.net
Erdoğan: Dört Ay Fitne Üretecekler - Yeni Şafak
Seçmen Sayısında Şüpheli Artış - Emine KAPLAN - Cumhuriyet
Dilsiz Şeytan Olmayacağız! - Serdar AKİNAN - Vagus.TV
Türkiye ile Irak Kürdistan’ı Arasında Petrol ve Gaz Alanında Birçok Anlaşma İmzalandı - Rusya'nın Sesi
Amed Şovunun İllegal Notları! - Özgür AMED - Özgür Gündem
Emniyet'i Cemaat'e Bağlamışlar - Ahmet Hakan COŞKUN - Hürriyet.com.tr
Ahmet Şık: Hükümet De Cemaat De Yalan Söylüyor - Evrensel
Ahmet Şık Taraf’ın Manşetini Yorumladı - Jiyan
Cemaat ile Hükümet Çatışmasının Politik Teolojisi - Mücahit BİLİCİ - Taraf
Durun Siz Kardeşsiniz! - Rıdvan TURAN - Gelecek Gazetesi
Erdoğan’ın F. Gülen ile ‘Ötüken’ Kavgası - Baki GÜL - Yeni Özgür Politika
Kalyon: “Erdoğan Gülen’e ‘Ya Cemaat Ya Siyasi Parti Ol’ Diyor” - Ekin KARACA - Bianet
Dersaneler ve Başbakan'ın 'Özgürlüğü' - Kerem ALTAN - T24
Hükümetin Asıl Hedefi Dershaneleri Kapatmak Değil, Kamu Kaynakları İle Özel Öğretimi Teşvik Etmek! - Dersane Raporu - Eğitim Sen
Kader - Etyen MAHÇUPYAN - Zaman.com.tr
AKP – Cemaat Derbisi - Aydın ENGİN - T24
Gülen'e Yakın İş Dünyası Tedirgin - Kerim KARAKAYA - Ayşegül AKYARLI GÜVEN - WSJ Türkiye
#BBCtrending: Turkish Twitter War Over Education - BBC News
Acceptance Speech - Nedim ŞENER - CPJ International Press Freedom Award 2013
Gazeteci Füsun Erdoğan’ın Son Mektubu... - Pınar TÜRENÇ - Bianet
Hopa Halkçı Demokratik Yerel Yönetim Meclisi: “Biz Varız” - Sendika.org
"Mücadeleden Başımızı Kaldırıp Da Manzaraya Bir Bakamadık" - Bahar BAYHAN - Arkitera
Turkey Is Spending Billions On Construction. Where Is All the Money Going? - Cassie OWENS - Next City
Şov Bitti, İklim Değişmeye Devam Ediyor - Ekolojistler
How Science Is Telling Us All To Revolt - Naomi KLEIN - New Statesman
Özgürlüğü Hak Etmek ya da Bir İhtimale Sığınmak - Oktay ÖZEL - Birikim
Şehri Alacağız, Ama Önce Geceyi - Canan - 5Harfliler
AKP Uygulamaları Kadın Cinayetlerine Zemin Hazırlıyor - Atlas Sibel ARSLAN - ASA' Blog
''Vali Koruma Kanunu'nu Uygula'' - Beyza KURAL - Bianet
İmamın Tecavüz Davası Balıkesir'e Nakledildi - ANF
Suriyeli Çocuklar Ölümden Döndü - Ntvmsnbc.com
A Palestinian Woman's Reaction To Sexual Harassment Lands Her In Jail - Gideon LEVY - Ha'aretz
Activists Hold 'Day of Rage' Protests Against Prawer Plan - Activestills - +972 Magazine
From Quebec To Spain, Anti-Protest Laws Are Threatening True Democracy - Richard SEYMOUR - The Guardian
Tilkinin Kurnazı, EQ’yu Timsah Gözyaşı Sanır! - Ceyda KARAN - Taraf
Otoriterliğin ve Totaliterliğin Gölgesinde Yeni Bir Resmi İdeoloji - Ertuğrul AKGÜN - Muhalefet.org
İmamların Sosyolog Olduğu Ülkenin Doktoralı İşsizler Ordusu - Sendika.org
Sağlık İle İnşaat Sömürüde Buluşuyor - Serkan ÖNGEL - Güvenli Çalışma
Esaretin Bedeli! - Hanife BAŞ - Milliyet.com.tr
F-Tipi Twitter Operasyonu - Onur Güngör - Bilimsol
İnternette Güvenli Gezinme - Sosyal Medya Güvenliği
Tarih Saati - Ali ÇAKIROĞLU - Hameran Duvar
Kendiliğindenlik ve İradi Olan - Erdem BULDURUÇ - Fraksiyon.org
Alışılmamış Müşterekler ve Müşterek Hayatlar - Şevket UYANIK - Agos / Şapgir
Prof. Dr. Korkut Boratav’la Gezi, Sınıf ve Sol Üzerine - Çapulcu Bülteni - Çapul TV
Siyasal Bir Felsefe Olarak Liberteryenizm - Nevzat CAN - Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Çokluğun Bakış Açısından: Brecht, Komün ve Çokluk - Jost MÜLLER - Kübra ÇIĞ - Otonom Dergi
Gilles Deleuze'de “Sorun/Sorunsal” Kavramı - Kudret ARAS - Düşünme Dergisi
Entelektüel, Münevver, Aydın - Ercan ÇETİNKAYA - Jiyan
The European Left: An Interview With Leo Panitch - Jacobin
Yeniden Markalanan Brand - Michael ALBERT - Çeviri: Aynur KAŞ - Özgür Gündem
Drogba ‘Ulan’! - Hasan TÜBEK - Fraksiyon.org
Debunking The Döner Myth - Deniz ARSLAN - Issyvoo
Siroseğan* - Nor Zartonk
"Verneshot* - Ömer Naci Jr. - Futuristika!
Jailed Cartoons Of Turkey - Pınar TREMBLAY - Al Monitor
“Dark Side Of The Moon” Başbakan’ı Korkutuyor Mu? - Orhan ALKAYA - T24
Gezi’nin İzinde Değirmenlere Saldıran Donkişotlar! - Mahmut BALPETEK - Yalansız
Kanayan Taze Göz - Bülent USTA - Birgün
Mardin 1915 / Bir Yıkımın Patolojik Anatomisi - Ragıp ZARAKOLU - Evrensel
Saroyan Ülkesi / SaroyanLand Directed By Lusin Dink - Trailer - Vimeo.com
Beyaz Bant - Bedia Ceylan GÜZELCE - İnsan Haber
Sivil Şiir - Berxwedan YARUK - Avam Fanzin
Fransız Sinemasının Holokost Filmleri İstanbul´da - Viktor APALAÇİ - Şalom
“Kötülüğün Sıradanlığı”nın Sıradanlığı… - Sinedebiyatiyatro
Ürettiğin Kadar Tüket! - Deniz ALAN HELD - BiaMag
Çocukluk Coğrafyası… 4 / Mısır Örgüsü... - Hakan TUNÇ - Radikal.Blog
Deuss Ex Machina genelgeçer disiplinlerden uzakta kalarak, deneysel öğeler ihtiva eden tüm müzik turlerine sonuna kadar kapısı açık bir yapılandırmayı sunmaya gayret eder. Bu bağlamda Ambient’dan - Weird Folk’a uzanan ses seceresinden alıntıları her Pazartesi akşamı 21.00-22.00 saatleri (GMT +2) arasında canli olarak Dinamo FM’den iliştirmeye devam ediyoruz.
Her Türlü Eleştiri,Öneri vs .İçin İletişim Kanallarımız;
Dinamo – Promo Inquiries – Makina
Her Pazartesi Gecesi 21:00 -22:00 (GMT +2) arası Dinamo 103.8
---------------------------------------------------------
>>>>>Info Go-R-Sel
classical bites - spiderrose via flickr
>>>>>Poemé
Yalnızlık Cinayettir - Altay ÖKTEM
kendime kuytu bir ölüm arıyorum yalnızca kendime
düşlerime sokak kedilerinin gözleri giriyor, korkuyorum
boynunu kendi bileğine dolayıp asılan bir adam
kanını sulandırılmamış alkole banan
sokak satıcıları epey bilir bunu yalnızlık cinayettir
yalnızlık cinayettir bütün notalarda, bütün dillerde
bütün hecelerde, "a" sesinde, re minörde, mors alfabesinde
yalnızlık cinayettir kendi tükürüğüyle
ıslanan bedenlerde eski bir kokudur, yalnızca budur
ıslak paspas kokusudur, gece morudur
bileği tahriş olmuş bir kadının dinmeyen korkusudur
ansızın yakalanmasıdır bir kuşun kapana
trenin gecikmesidir istasyona yalnızlık cinayettir
sevişirken kramp girmesidir, ölürken birdenbire
sıçramaktır başka bir zamana, kadeh tutarken
elinin titremesidir, sesinin duyulmasıdır susarken
karnına saplanan bıçağı sevmektir yalnızlık cinayettir
cinnettir
kendime kuytu bir ölüm arıyorum çok iyi biliyorsun bunu
düşlerime kalabalık bir cadde giriyor. korkuyorum
saçlarını sırtından sallandıran kadınlar kadar
uzayıp gitmesi kadar bir aşkın telaşla
yanlışlıkla, su katılmamış bir sevişmenin ardından
ters yakılması kadar sigaranın, benim kadar
yani ellerim kadar, bedenim kadar, düşüncelerim
sırlarım, kaçışlarım kadar saçmadır yalnızlık cinayettir
cennettir
kendime kuytu bir ölüm arıyorum çok görüyorsun bunu
bütün delillerimi yaktım, beni ötelere götürecek
yollardan zaten uzaktım
her kadına yeni, bir zevk, her kadına
yeni kurulmuş tuzaktım bütün delillerimi yaktım
sonrası yok. sonrası çok gizli bir fotoğrafın arabı
yüzümüz siyah ve anlamsız, dışımız beyaz ve derin
sanki bir diktatör anıtı, kan akıtan bir nehir
işlenmemiş suçlarımız sanki yalnızlık cinayettir
cennettir
cinnettir
cinayettir.
zaman doldu
artık gidiyorum arkama bile bakmadan
arkaya bakmak çok eski huyudur
bazı çirkin adamların
zaman doldu
artık gizlemiyorum kendimi çok kadınla seviştim çoğu buluttu
basbayağı buluttu bildiğimiz buluttu dağılıp gidiyordu ben ço-
ğalttıkça
bir akşam usulca girdim kanıma
kendim karar verdim hep kendim karar verdim
yanlış da olsa sevdim pişman değilim, neden olayım?
bir akşam; üç gün üç gece poker oynamıştım
ne güzel. üç gün üç gece yeterince
içmiştik demek ki onar şişe, belki on beş
yirmi belki de.
abdullah, ah dostum, sevdiğim, çalı yüzlüm abdullah
kaç kurşun sıktı üstüme
yeterince içmiştik. vuramadı
vurdu, ben anlamadım belki de
belki de yavaş yavaş devam ediyorum ölmeye.
Kaynakça: Şiir.gen.tr
Comments